هتل اینترکانتیننتال

هتل اینترکانتیننتال دومینیکا

هتل اینترکانتیننتال دومینیکا یک اقامتگاه طبیعی لوکس در دومینیکا است که در پارک ملی کابریت قرار دارد. این تفرجگاه که در اطراف زیستگاه طبیعی جزیره ساخته شده است، مشرف به دریای کارائیب است. مهمانان هتل می توانند با اقامت در این هتل از آبشارهای جزیره دیدن کنند، کوهنوردی کنند، در آب های گرم آن استراحت کنند یا اینکه از خوردن غذاهای سنتی جزیره در رستوران های هتل لذت ببرنید. برای اینکه بیشتر با این هتل آشنا شوید، با ما همراه باشید.

برای اطلاع از ارزش پاسپورت دومینیکا می توانید با کارشناسان آسان سفر تماس بگیرید.

اتاق های هتل اینترکانتیننتال دومینیکا

اتاق های هتل اینترکانتیننتال دومینیکا

در اتاق های این هتل می توانید از رختخواب‌های مجلل و امکانات ویژه با چشم‌اندازهای آتشفشان باستانی در پارک ملی کابریت لذت ببرید. اتاق‌های دیگر دارای منظره وسیعی از دریا یا باغ‌های هتل هستند. همچنین شما می توانید اتاق کنار استخر را انتخاب کنید که به شما امکان دسترسی راحت به یک استخر را می دهد.

در این هتل 223 اتاق وجود دارند که طراحی بسیار مدرنی دارند و امکانات آن ها شامل موارد زیر می شوند:

  • تهویه مطبوع
  • گهواره / تخت نوزاد رایگان
  • تخت های تاشو/اضافی (با هزینه)
  • تلویزیون
  • وای فای رایگان
  • قهوه یا چای ساز
  • کتری برقی

تعطیلات در دومینیکا

در تعطیلات زمستانی و کریسمس کارمندان هتل برنامه های ویژه ای برای مهمانان خود تدارک دیده اند که شامل پذیرایی در هتل و تورهای متنوع در دومینیکا می شود.

امکانات تفریحی و ورزشی هتل اینترکانتیننتال دومینیکا

هتل اینترکانتیننتال دومینیکا

در این هتل تمامی امکانات تفریحی برای مهمانان در نظر گرفته شده است که از جمله آن ها می توان به باشگاه ورزشی، بسکتبال، سالن ورزشی، زمین تنیس و … اشاره کرد.

رستوران‌های هتل

رستوران و بار بخشی از خدمات هتل هستند. اسم یکی از رستوران های این هتل Caribe و اسم رستوران دیگر آن مارکت است که در هر رستوران می توانید، غذاهای خوشمزه ای را سفارش دهید.

غواصی

چندین سایت غواصی در کنار این هتل هستند که می توان در آن ها شنا کرد و از دیدن موجودات دریایی لذت برد. جزیره فروروید هم به این مکان نزدیک است و آب های شفاف آن بهترین مکان برای غواصی هستند.

تورهای محلی

برای راحتی مهمانان تورهای مختلفی با راهنمایی افراد محلی در نظر گرفته شده است که شما را به دیدن بخش های مختلف جزیره می برند و می توانید در این تورها غواصی، تفریحات آبی و پیاده روی و … را تجربه کنید.

اتاق های کنفرانس

اتاق های کنفرانس هتل

این هتل لوکس دارای یک فضای سرپوشیده بزرگ برای جلسات و سه اتاق در فضای باز است که در جلوی آن یک ساحل زیبا قرار گرفته است و می توانید در این اتاق ها مراسم هایی مانند عروسی، کنفرانس یا رویدادهای اجتماعی دیگر را برگزار کنید.

رزرو هتل اینترکانتیننتال دومینیکا

امکان رزرو این هتل به وسیله خوده وب سایت هتل فراهم شده است و علاوه بر این می توانید از سایت های معتبر دیگر برای اینکار استفاده کنید. در وب سایت اطلاعات مربوط به تاریخ های رزرو، امکانات و تعداد مهمانان درج شده است.

امکانات رایگان هتل اینترکانتیننتال دومینیکا

برای اینکه مهمانان از اقامت در این هتل راضی باشند، برخی از امکانات آن به صورت رایگان در اختیار آن ها قرار می گیرد که به صورت زیر است:

اینترنت رایگان

همه بخش های هتل دارای وای فای رایگان هستند یعنی چه در لابی یا در اتاق خود باشید، می توانید از این امکان استفاده کنید. به این صورت می توانید ایمیل های خود را چک کنید یا کارهای مهم خود را انجام دهید.

حمل و نقل به فرودگاه

امکان حمل و نقل رایگان از هتل به فرودگاه بین المللی آمریکا فراهم شده است. به این صورت دیگر مهمانان نیاز به نگرانی از بابت بازگشت خود به فرودگاه را ندارند.

استخر و باشگاه ورزشی

امکان استفاده از استخر و باشگاه ورزشی در این هتل وجود دارد. باشگاه ورزشی دارای مربی و امکانات مناسبی است.

روم سرویس 24 ساعته

خدمات رایگان به صورت 24 ساعته در اختیار مهمانان است و شما می توانید در هر زمانی از آن ها استفاده نمایید.

خدمات درمانی هتل اینترکانتیننتال دومینیکا

جالب است که بدانید یک بخش مخصوص خدمات درمانی در این هتل وجود دارد که اگر ناگهان دچار بیماری شدید یا مشکلی برای شما به وجود آمد، می تواند از خدمات این مرکز پزشکی استفاده کنید.

 رخت شویی

بخش رخت شویی خدمات رایگانی برای مهمانان دارد و به این صورت می توانید لباس های خود را برای تمیز شدن و استفاده دوباره به آن ها بسپارید.

جمع بندی

چشم انداز هتل اینترکانتیننتال دومینیکا

این هتل در یکی از بخش های طبیعی دومینیکا قرار دارد و همه اتاق های آن چشم انداز زیبایی به بخش های مختلف جزیره دارند. شما می توانید بنابر سلیقه خود چشم انداز دریا یا جنگل را انتخاب کنید. علاوه بر می توانید برای خوردن غذا به بخش رستوران های بین المللی آن مراجعه کنید یا یک نوشیدنی خنک را در بار آن بنوشید.

شهر روسو

معرفی شهر روسو دومینیکا

پایتخت کشور دومینیکا، شهر روسو است. این شهر در بخش جنوب غربی جزیره واقع شده است. برای آشنایی با این تاریخچه این شهر و بخش های دیدنی آن با آسان سفر همراه باشید. همین طور برای اطلاع از قیمت پاسپورت دومینیکا می توانید با کارشناسان آسان سفر تماس بگیرید.

درباره روسو

روزو، که قبلا شهر شارلوت نامیده می شد، در سال 1805 توسط فرانسوی ها سوزانده شد و دوباره در سال 1979 توسط طوفان تقریباً نابود شد. در بندر این شهر محصولاتی مانند، لیموترش ، اسانس ها، سبزیجات گرمسیری و ادویه جات صادر می شوند. ساختمان‌های اصلی این شهر شامل کلیسای جامع کاتولیک رومی، کلیسای سنت جورج (انگلیسی)، خانه دولتی، و موزه یادبود ویکتوریا می شوند. سایر جاذبه های آن شامل باغ های گیاه شناسی، آبشارها و چشمه های آب گرم است. در حدود 8 کیلومتری شرق شهر، پارک ملی مورن ترویس پیتون قرار دارد که حاوی یک فومارول سیل زده به نام دریاچه جوشان است. این پارک در سال 1997 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.

روسو پیش از کشف اروپایی ها

این جزیره پیش از اینکه مورد استعمار و حمله اروپایی ها قرار بگیرد، فقط محلی برای زندگی مردم بومی بوده است و در آن زمین های کشاورزی و منابع زیادی وجود داشته است، اما بعد از چندی، کریستوفر کلمب این منطقه را کشف کرد و بعد از آن راهی برای ورود سایر اروپاییان به این جزیره باز شد. آن ها قصد داشتند تا از منابع دومینیکا برای خود استفاده کنند.

انتخاب روسو به عنوان یک شهر مهم تاریخی

شهر روسو دومینیکا

همان طور که گفتیم این شهر به عنوان مرکز این جزیره شناخته می شود و تاریخ پر فراز و نشیبی دارد. سالیان پیش اروپاییان برای کشف نواحی جدید به طرف کارائیب حرکت کردند و جزایر این منطقه یکی پس از دیگری به استعمار آن ها درآمد. استعمار این جزیره فرصت های تجاری خوبی را برای آن ها فراهم می کرد، زیرا آن ها می توانستند با کشت محصولات مختلف و صادر کردن آن ها سود مناسبی به دست آورند.

تاسیس شهر روسو

زمان دقیقی برای تاسیس این شهر در تاریخ ذکر نشده است، اما کارشناسان حدس می زنند که شکل گیری این ناحیه در قرن 18 میلادی بوده است. در واقع در این قرن بود که کشورهای استعمارگر شروع به تاسیس شهرها و روستاها کردند تا بتوانند از منابع آن ها استفاده کنند.

تأثیر تجارت در شکل گیری روسو

تاجرانی که به این منطقه وارد شدند، تاثیرات مختلف فرهنگی و اقتصادی ایجاد کردند و به واسه حضور آن ها این جزیره به سایر جهانیان معرفی شد.

دوره استعمار دومینیکا

هنگامی که این شهر در قرن 18 تاسیس شد، اروپاییان شروع به استفاده از منابع طبیعی و زمین های حاصلخیز آن کردند. در واقع در طی سالیان دراز ابتدا فرانسه و سپس انگلیس بر این جزیره حکم رانی داشته اند و برخی از معماری های شهر باقی مانده آن زمان است.

تأثیرات اقتصادی استعمار در روسو

بندر شهر روسو در این زمان رونق زیادی داشت و کالاهای کشاورزی زیادی از آن به سایر شهرهای اروپایی صادر می شده است. این حمل و نقل کالاها در زندگی مردم این نواحی تاثیرات قابل توجهی داشته است.

تغییرات فرهنگی در روسو

وجود افراد خارجی در یک ناحیه همواره باعث ایجاد تغییرات فرهنگی و اجتماعی می شود. شهر روسو هم بعد از ورود اروپاییان شاهد این تغییرات بود که شامل تغییر در زمینه زبان، غذا، نحوه زندگی و … می شده است.

استقلال دومینیکا

دومینیکا برای رسیدن به استقلال سال های طولانی تلاش کرده است تا بالاخره شهر روسو از بند استعمارگران خارج شده است. در واقع آغاز استقلال این کشور از قرن های 19 و 20 میلادی بوده است که سطح آگاهی مردم بالا رفته و آن ها تصمیم به مقاومت گرفتند و با وقوع جنگ جهانی دوم این قضیه سرعت بیشتری یافت.

اوج فعالیت های مردم در جهت مقابله با استعمارگران در سال های 1950 و 1960 بوده است. در این زمان عده زیادی از مردم دست به تظاهرات و حرکت های انقلابی می زدند تا بتوانند تغییرات اجتماعی را در کشور خود ایجاد کنند. سپس سازمان های بین المللی و مذاکرات مختلف در روند استقلال دومینیکا به مردم این کشور کمک کردند. سرانجام در سال 1978 این کشور استقلال خود را به دست آورد و از تحت سلطه استعمارگران خارج شد.

دوران بعد از استعمار روسو

استقلال دومینیکا روحی تازه به این کشور بخشید و در آن زمان یک دولت مستقل در این کشور شکل گرفت. در واقع بعد از پایان استعمار تحولاتی هم در زمینه اقتصاد این کشور حاصل شد و دولت تمام تلاش خود را کرد تا بتواند با جذب سرمایه گذاران وضعیت معیشتی مردم را بهبود بخشد.

تغییرات فرهنگی و اجتماعی در روسو

بعد از پایان استعمار مردم بومی سعی کردند تا زبان و فرهنگ محلی خود را دوباره گسترش دهند و به همین دلیل امروزه همچنان می توانید شاهد دیدن سنت های قدیمی در روستاهای این کشور باشید.

تحولات سیاسی در دومینیکا

در این کشور دستگاه های سیاسی رو به شکل گیری بخش های دموکراتیک و سازمان های مستقل گذاشتند و دولت تلاش کرد تا جامعه ای روشن فکر شکل دهد.

حفظ میراث تاریخی

حفظ بخش هایی مانند موزه ها و سازمان های قدیمی و برگزاری مراسم های سنتی این ناحیه از جمله برنامه های دولت جدید دومینیکا بود تا بتوانند فرهنگ دیرینه خود را حفظ کند.

توسعه گردشگری

جاذبه های گردشگری روسو

گردشگری فرصت مناسبی برای به دست آوردن درآمد در دومینیکا به حساب می آید. مخصوصا که بخش های دیدنی و جاذبه های طبیعی آن بسیار چشم نواز هستند. در واقع این منبع درآمد می تواند به طور ثابت مورد استفاده قرار گیرد، در نتیجه دولت تمام تلاش خود را برای فراهم کردن امکانات مناسب برای گردشگران کرده است.

جاذبه‌های شهر روسو

در شهر روسو بخش های دیدنی زیادی وجود دارد که کلیسا، بازارهای محلی، باغ گیاه شناسی و … تنها بخشی از آن ها هستند.

هتل جانگل بی دومینیکا

هتل جانگل بی دومینیکا

این هتل که مجموعه ای از ویلاهای زیبا است، بهترین مکان برای تجربه ماجراجویی و تجدید قوا به شمار می رود. شما می توانید با این اقامت در این هتل به صورت هم زمان به دیدن دریاچه جوشان بروید، در صخره های شامپاین غواصی کنید و در چشمه های آب معدنی استراحت کنید. همچنین کلاس آشپزی کارائیب و ماساژهای روزانه در این هتل ارائه می شوند. برای آشنایی بیشتر با این هتل با آسان سفر همراه باشید.

علاوه بر این برای مشاوره درباره قیمت پاسپورت دومینیکا می توانید با کارشناسان آسان سفر تماس بگیرید.

آدرس هتل جانگل بی دومینیکا

این هتل در بخش جنوب غربی دومینیکا ساخته شده است و فاصله آن با فرودگاه تنها 1:30 ساعت است. یک مسیر دیگر هم برای رفتن به این جزیره وجود دارد که در این حالت شما می توانید به فرودگاه مارتینیک که در جزیره نزدیک دومینیکا قرار دارد، بروید و از آن جا به جزیره دومینیکا پرواز کنید. در این حالت مسیر شما کوتاه تر می شود، زیرا از آن جا می توان با کشتی از روسو در عرض بیست دقیقه خود را به هتل رساند.

معماری و امکانات هتل جانگل بی دومینیکا

ویژگی این هتل این است که داخل طبیعت قرار دارد، به این صورت مهمانان هتل می توانند به راحتی به بخش های مختلف و جاذبه های دیدنی دومینیکا دسترسی داشته باشند. امکانات هتل شامل استخر، یوگا، رستوران و بخش ماساژ می شود.

اتاق‌ها و سوئیت‌های هتل جانگل بی دومینیکا

اتاق های هتل جانگل بی

طراحی اتاق های این هتل ترکیبی از طبیعت و فضای مدرنیته است. به دلیل اینکه این هتل در جنگل قرار دارد، در نتیجه حمام و همین طور سرویس بهداشتی آن به گونه ای است که کمترین ضرر را به طبیعت وارد کند.

رستوران هتل جانگل بی دومینیکا

رستوران هتل جانگل بی

در این رستوران می توانید، در حین خوردن غذا چشم انداز دریا را هم تماشا کنید. غذاهای موجود در منو بسیار متنوع هستند و در آن می توان غذاهای بین المللی و همین طور غذای سنتی جزیره را سفارش داد. همین طور لازم به ذکر است که غذاهایی که در هتل سرو می شوند، همه از مواد تازه و طبیعی هستند که در میان آن ها غذاهای دریایی هم یافت می شود.

فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی هتل

ماجراجویی

تورهای هتل چندین برنامه جذاب برای مهمانان فراهم کرده اند که می توان در آن ها شرکت کرد.

سلامتی

جزیره دومینیکا بهترین مکان برای قطع ارتباط با دنیای مادی و به دست آوردن آرامش و تجدید قوا است که این آرامش در کنار غذاهای سالم و ماساژهای لذت بخش تکمیل می شود.

غواصی

غواصی در نزدیکی هتل جانگل بی

در این جزیره کوچک بیش از بیست مکان غواصی وجود دارد که فاصله نزدیکی با این هتل دارند و می توانید در آن زیست گاه موجودات دریایی مانند نهنگ را هم تماشا کنید.

خدمات هتل جانگل بی دومینیکا

اینترنت بی‌سیم رایگان

اینترنت در همه بخش های هتل رایگان است و به این صورت در حین اقامت در هتل می توانید، با اعضای خانواده و دوستان خود صحبت کنید یا به ایمیل های خود پاسخ دهید. علاوه بر این می توانید عکس های جذابی را بگیرید و آن ها را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید.

پارکینگ رایگان

اگر قصد دارید تا در مدت اقامت خود در دومینیکا یک ماشین کرایه کنید، می می توانید از پارکینگ رایگان هتل استفاده نمایید.

خدمات ترانسفر فرودگاهی

در صورتی که اقامت شما در این هتل بیشتر از سه روز شود، می توانید به صورت رایگان از حمل و نقل فرودگاه استفاده کنید. در این صورت دیگر مشکلی برای رفت و آمد به فرودگاه نخواهید داشت.

شما با اقامت حداقل سه شب در هتل جانگل بی دومینیکا ، از خدمات ترانسفر فرودگاهی رایگان بهره‌مند خواهید شد. این خدمات به شما اجازه می‌دهد که به راحتی از فرودگاه به هتل و بالعکس تردد کنید.

میوه‌های تازه در اتاق

یکی از ویژگی های این هتل این است که به صورت رایگان میوه های جزیره که بسیار خوشمزه هستند، را برای مصرف شما در اتاق های هتل قرار می دهد.

امکان دریافت پول نقد

در این هتل بخشی وجود دارد که می توانید در آن پول خود را نقد کنید و به این صورت برای خرید سوغاتی یا کرایه تاکسی و اتوبوس مشکلی نخواهید داشت.

جمع بندی

هتل جانگل بی

به طور کلی می توان گفت که یک هتل زیبا در میان جنگل می تواند آرزوی هر مسافری باشد، به این صورت شما می توانید هم زمان از طبیعت چشم نواز بهره مند شوید و این امکان در هتل جانگل بی دومینیکا برای شما فراهم شده است. هتل خدمات مختلفی مانند ماساژ، استخر و رستوران به مهمانان خود ارائه می دهد. اگر به دنبال فرار از ازدحام و سرو صدا هستبد، می توانید یک اتاق در این هتل رزرو کنید. علاوه بر این خوراکی های خوشمزه و غذاهای مختلفی که در این هتل ارائه می شوند، باعث می شود که اقامتی دلپذیر در طی مسافرت به جزیره داشته باشید.

دومینیکا

پارک های ملی دومینیکا

دومینیکا خانه سه پارک ملی به نام های پارک ملی کابریت، پارک ملی مورن دیابلوتین، پارک ملی مورن ترویس پیتون است. همه این پارک ها بسیار جذاب هستند و مناظر فوق العاده ای برای نمایش به بازدیدکنندگان دارند، به همین دلیل برای آشنایی با پارک های ملی دومینیکا با آسان سفر همراه باشید. همین طور برای اطلاع از روند اخذ شهروندی و پاسپورت دومینیکا کلیک کنید.

پارک ملی کابریت (Cabrits National Park)

پارک ملی کابریت در سمت شرقی و روی شبه جزیره کوچکی قرار دارد که از خط ساحلی خارج می شود. این پارک ملی کوچک تنها 2.05 مایل مربع (5.30 کیلومتر مربع) مساحت دارد. این پارک برای محافظت از طبیعت این ناحیه همراه با یک پادگان قدیمی انگلیسی به نام فورت شرلی ایجاد شده است. جنبه های طبیعت این منطقه شامل صخره های مرجانی، جنگل های استوایی و تالاب ها می شوند.

ناحیه کابریت در زمان های بسیار دور از یک آتشفشان شکل گرفته است، البته در حال حاضر هیچ آتشفشانی وجود ندارد، با این حال این موضوع باعث شد تا کابریت به جزیره دومینیکا متصل شود و سپس این شبه جزیره به وجود بیاید. این پارک ملی در واقع بین دو قله از آتشفشان های خاموش قرار دارد که در مقابل آن یک ساحل خیره کننده، دیده می شود.

پارک ملی کابریت

صخره‌های مرجانی در ساحل این بخش نیز بسیار زیبا هستند و غواصان از سرتاسر جهان به این جزیره می آیند تا در آب های آبی شفاف آن شنا کنند و می توانند از چشم اندازهای مرجان های رنگارنگ و ماهی های متنوعی که در میان صخره ها شنا می کنند، عکس برداری کنند. در واقع این پارک را می توان یک بهشت گرمسیری به شمار آورد که مسافران و کشتی های کروز زیادی علاقمند به گشت و گذار در آن هستند.

درباره ساختمان فورت شرلی می توان گفت که این ساختمان در سال 1765 به عنوان یک پاسگاه نظامی برای دفاع و حفاظت از جزیره دومینیکا ساخته شد. اگرچه این پادگان در ابتدا توسط بریتانیایی ها ساخته شد، اما بین سال های 1778 تا 1784 در طول اشغال فرانسوی ها گسترش یافت.

این قلعه دارای دو سازه است که عمدتاً شامل پادگان و انبار بودند. این سازه ها جای خود را به دو دیوار مستحکم دادند. هر یک از این دیوارها در بالای تپه به چشم انداز مقابل و پشت سر دسترسی داشتند تا بتوانند دشمن را پیش از حمله شناسایی کنند. در این بنا تقریبا 600 نفر زندگی می کردند که در نهایت در سال 1854 متروک شد. در کنار این قلعه یک جنگل هم قرار دارد.

بازدید از پارک کابریت

اکثر افرادی که از پارک ملی کابریت بازدید می‌کنند، علاقه به خرابه‌های فورت شرلی و تاریخی که آن را نشان می‌دهد، دارند. ساختمان برای بازدید گردشگران به خوبی حفظ شده است و می توان در زمین های آن به کاوش پرداخت و دسترسی به قلعه هم آسان است.

مسیرهای پارک ملی کابریت

در این پارک می توانید چشم انداز زیبایی از اقیانوس، خط ساحلی، تالاب ها و جنگل های استوایی داشته باشید. مسیرها کوتاه هستند و می تواند در آن ها پیاده روی کرد.

حفاظت از پارک

هدف از تاسیس پارک ملی کابریت برای حفاظت از میراث فرهنگی و اهمیت تاریخی فورث شیرلی بوده است. علاوه بر این مسئولین در تلاش بوده اند که از صخره های مرجانی که در خط ساحلی این منطقه وجود دارد، به همراه جنگل های اطراف قلعه محافظت کنند.

پارک ملی مورن ترویس پیتون (Morne Diablotin National Park)

این بخش در ناحیه شمال غربی جزیره است و مساحتی به اندازه 33.36 کیلومتر مربع دارد. در این پارک کوهی به اسم Morne Diablotin وجود دارد که بلندترین نقطه جزیره و دومین کوه بلند در آنتیل کوچک است و ارتفاع آن برابر با 1447 متر است. کوه مورد نظر به خاطر فعالیت های آتشفشانی ایجاد شده است، اما در حال حاضر آتشفشان های آن خاموش هستند. رودخانه ای از این کوه سرچشمه می گیرد و در سمت شمال شرقی جزیره به دریا می ریزد. اگر به بالای قله این کوه بروید، می توانید از مناظر پانوراما کوه های دیگر دومینیکا و همچنین جزیره مارتینیک لذت ببرید.

پارک ملی مورن ترویس پیتون

اکثر پوشش گیاهی این پارک توسط جنگل های بارانی و جنگل های کوهستانی واقع در ارتفاعات بالاتر تشکیل شده است. نخل کوهی، سرخس و دیگر پوشش گیاهی جنگل های بارانی در این ناحیه دیده می شوند. با این که در این پارک حیات وحش خاصی زندگی نمی کند، اما طوطی سیرو که از گونه های در خطر انقراض است، در این ناحیه زندگی می کنند. پرندگان بومی دیگر شامل طوطی گردن قرمز و مرغ مگس سر آبی می شوند. بر این اساس، این پارک در نزد علاقمندان به پرندگان که از دیدن گونه های بومی و کمیاب لذت می برند، محبوبیت بیشتری دارد.

طوطی سیسرو

این طوطی به نام آمازون دومینیکا یا آمازون امپراتوری نیز شناخته می شود. ارتفاع طوطی سیسرو از نوک دم تا بالای سر 48 سانتی متر است و وزن آن به 900 گرم می رسد. جالب است که بدانید طوطی سیسرو پرنده ملی کشور است و حتی بر روی پرچم دومینیکا به نمایش گذاشته شده است. آمارها نشان می‌دهد که تنها حدود 50 پرنده در کشور باقی مانده‌اند و به شدت در معرض خطر انقراض قرار دارند.

پارک ملی مورن دیابلوتین (Morne Diablotins National Park)

در سال 1977 این منطقه که شامل 8900 هکتار از جنگل های شمالی، کوه ها و جنگل های بارانی می شد، در جزیره دومینیکا تشکیل شد. سپس در ژانویه سال 2000 حدود 3335 هکتار از این منطقه برای تشکیل پارک ملی مورن دیابلوتین اختصاص یافت تا به عنوان زیستگاه طبیعی دو طوطی بومی دومینیکا در نظر گرفته شود.

در واقع نام این پارک از اسم فرانسوی یک پرنده کوهی به اسم پترل کلاهک سیاه گرفته شده است . این پرنده در گذشته در این ناحیه زندگی می کرده است و به خاطر ظاهری جالبی که داشته به آن شیطان کوچک هم می گفته اند. پترل معمولاً روی صخره‌های بلند لانه می‌سازد و برای اینکار سنگ ها را سوراخ می‌کند یا از شکاف‌های طبیعی استفاده می‌کند. اگرچه این روزها به ندرت می توان آن را در کوه ها دید، اما کارشناسان معتقدند که این پرنده ممکن است به کوه بازگردد.

پارک ملی مورن دیابلوتین

در بخش های بالاتر این پارک می توان شاهد پوشش گیاهی به اسمClusia mangle باشید که تقریبا ارتفاعی به اندازه دو تا سه متر دارند. در این میان لابه لای این پوشش گیاهی نخل کوهی و سرخس ها هم دیده می شوند. ارتفاعات پایین جای خود را به جنگل های کوهستانی و سپس بخش های انبوهی از جنگل های بارانی می دهند.

همین طور در این زیستگاه می توانید شاهد درختان دیگری به اسامی Dacryodes excelsa، Sloanea caribaea باشید. علاوه بر این گیاه کاراپیت (Amanoa caribaea) هم ریشه های تکیه گاه و هم ریشه سرپایی تولید می کند و یکی از فراوان ترین گونه های درختان بزرگ است که در جنگل های بارانی رشد می کنند. در پارک ملی مورن دیابلوتین، مسیر طبیعیSyndicate ، یکی از محبوب‌ترین مسیرهای پیاده‌روی و پرنده‌نگاری دومینیکا است. همچنین برای رفتن به قله کوه 1447 متری، یک مسیر سخت وجود دارد. یک اتاق به اسم مرکز بازدیدکنندگان در اکتبر سال 2006 در این پارک افتتاح شد که بازدیدکنندگان می توانند در مورد زیستگاه جنگل های بارانی، از جمله درختان، حیوانات و پرندگانی که ممکن است در آن دیده شوند، اطلاعات کسب کنند. این مرکز همچنین دارای توالت و یک فروشگاه کوچک برای فروش نوشیدنی است، اما متأسفانه اغلب بسته است و بیشتر در دسترس مسافرانی قرار دارد که از کشتی های کروز به جزیره می آیند.

هواپیما در پرواز

مسیر پرواز به دومینیکا از ایران

برای سفر به کشور دومینیکا می توان از چهار مسیر مختلف استفاده کرد، زیرا به طور کلی نمی توان به صورت مستقیم از ایران به این جزیره پرواز داشت. البته در حین پرواز دوبار هم توقف خواهید داشت که نیاز به ویزای ترانزیت دارید، با این حال مشکلی از این بابت وجود ندارد. پس برای آشنایی با چگونگی پرواز به دومینیکا از ایران با آسان سفر همراه باشید.

همینطور برای اطلاع از ارزش پاسپورت دومینیکا می توانید با کارشناسان آسان سفر تماس بگیرید.

مسیر اول پرواز به دومینیکا از ایران

یکی از مسیرهای طولانی برای رسیدن به این کشور شامل سه توقف می شود. مسیر پرواز به این صورت است که اگر ساکن تهران نیستید، باید ابتدا به تهران بروید و سپس از آن جا به دبی پرواز کنید و بعد هواپیما به طرف پارس و سپس به سمت سن مارتین می رود. مدت زمان این پرواز تقریبا هجده ساعت است. هنگامی که به سن مارتین می رسید، با استفاده از یک پرواز محلی از دومینیکا به این کشور خواهید رسید. به دلیل اینکه در فرانسه توقف می کنید، باید پاسپورت مناسبی داشته باشید یا اینکه بتوانید از این کشور ویزای ترانزیت دریافت کنید.

مسیر دوم پرواز به دومینیکا از ایران

در این مسیر هم مجبور به توقف در 3 کشور خواهید بود. در ابتدا مانند مسیر قبلی از تهران به دبی می روید و سپس مقصد دوم شما لندن خواهد بود و بعد از آن به آنگولا خواهید رسید. در این کشور هم یا با قایق یا با استفاده از هواپیما می توانید به دومینیکا برسید.

مسیر سوم پرواز به دومینیکا از ایران

مسیر دیگری که با آن می توان به این جزیره سفر کرد، به این صورت است که در ابتدا از تهران به سمت فرانکفورت حرکت می کنید و سپس از این شهر به میامی می روید و بعد از آن باید هواپیمای شما در سان خان فرود می آید. زمان طی این سه مسیر به صورت زیر است:

تهران به فرانکفورت – 5 ساعت و 25 دقیقه

فرانکفورت به میامی – 10 ساعت و 15 دقیقه

میامی به سان خان – دو ساعت

سان خان تا دومینیکا – 1 ساعت و 50 دقیقه

پس به طور کلی 18 ساعت و 30 دقیقه در مسیر خواهید بود.

مسیر چهارم پرواز به دومینیکا از ایران

این مسیر فقط به درد افرادی می خورد که ویزای آمریکا را دارند. در این حالت می توانید از میامی به سن مارتین بروید و از آن جا با هواپیماهای محلی دومینیکا خود را به این جزیره برسانید.

مدت‌زمان پرواز به دومینیکا از ایران

به طور کلی با توجه به مسیرهایی که در بالا آن ها را شرح دادم، پرواز از ایران به سمت دومینیکا تقریبا 18 الی 23 ساعت طول می کشد و می توانید یکی از مسیرهایی که برای شما راحت تر است، را انتخاب کنید.

تزریق واکسن برای سفر به دومینیکا

بهتر است، پیش از سفر به این کشور واکسن هایی را تزریق کنید که شامل هپاتیت آ، تب زرد، حصبه و هاری می شوند. البته اگر این واکسن ها را هم تزریق نکردید، به محض ورود به این کشور دکتر برای شما تجویز خواهد کرد.

جمع بندی

در این مطلب با کلیه مسیرهای پرواز به دومینیکا آشنا شدید و غیر از مسیر آخر که باید ویزای آمریکا را داشته باشید مسیرهای دیگر قابل دسترس هستند. تزریق واکسن هم در طی سفر به دومینیکا ضروری است.

قلمرو کالیناگو

معرفی قلمرو کالیناگو دومینیکا

در قلمرو کالیناگو مردم بومی دومینیکا زندگی می کنند. برای آشنایی با تاریخچه این قلمرو و فرهنگ و سنت های آن ها با آسان سفر همراه باشید. همچنین می توانید برای اطلاع از نحوه دریافت پاسپورت دومینیکا با کارشناسان آسان سفر تماس بگیرید.

درباره تاریخچه کالیناگو

در سال 1493، هنگامی که کریستف کلمب در امتداد جزایر زنجیره ای کارائیب در جستجوی طلا و ثروت حرکت می کرد، با افراد و کشتی های خود از جزیره ای کوهستانی و ناهموار گذشت. لنگر انداختن در امتداد ساحل ناهموار جزیره ای که او نامش را دومینیکا می گذاشت، برای او بسیار دشوار بود، بنابراین او به ماری-گالانته برگشت.

اما کسانی که بعد از او پا به این سرزمین دومینیکا گذاشتند، گنجی را آنطور که آرزو می کردند پیدا نکردند و در عوض فقط رودخانه ها، خاک آتشفشانی غنی، کوه ها و مردم کالیناگو (که قبلاً به آنها کاریب گفته می شد) را پیدا کردند. مردم آمریکا در زنجیره جزایر کارائیب تا 3100 سال قبل از میلاد مسیح (در برخی موارد، مانند آنتیل بزرگ، 4000 قبل از میلاد) ساکن شده بودند.

زمین ناهموار دومینیکا تا مدت ها مانع از تصرف آن توسط استعمارگران اروپایی شد تا اینکه سرانجام خاک این کشور به مستعمرات اروپا اضافه شد. بعد از این، جزیره به عنوان محلی برای سوخت گیری کشتی ها و توقف چند ساعته خدمه برای استراحت تبدیل شد. در این زمان همچنان تجارت بین مردم کالیناگو و اروپایی ها صورت می گرفت تا اینکه اروپایی ها به این جزیره حمله کردند.

سپس در سال 1903 یک منطقه ویژه برای مردم بومی این کشور اختصاص داده شد و 3700 هکتار در ساحل شرقی به آن ها تعلق گرفت که به آن منطقه کالیناگو می گویند. این روستا شامل هشت منطقه است که به نام های  سینهکو، رودخانه ماهاوت، رودخانه گالیت، سالیبیا، رودخانه کریفیش، باتاکا، اتکینسون و بخشی از کنکورد شناخته می شوند. کالیناگو رئیس خود و همچنین نماینده ای در مجلس مجمع دارد. مردم بومی تمایل دارند که سنت ها و فرهنگ خود را حفظ کنند، به همین دلیل فرهنگ آنها در مقایسه با سایر مناطق جزیره دست نخورده باقی مانده است.

مردم دومینیکا

بومیان این منطقه از 300 گیاه مختلف برای دارو استفاده می کنند و پزشکان مخصوص به خود را دارند. رقص‌ها، سنت‌ها، افسانه‌ها و باورها توسط بزرگانی که این سنت‌ها را از طریق قصه‌گویی منتقل می‌کنند، زنده نگه داشته شده‌اند. زبان مردم محلی کالیناگو امروزه تنها توسط چند نفر صحبت می شود و رقص های سنتی توسط گروه رقص کاریفونا اجرا می شود. قلمرو کالیناگو ارزش بازدید را دارد،. زیرا شما با وارد شدن به این بخش از جهان احساس می کنید، وارد قلمرو ناشناخته ای شده اید که در طی زمان تغییر نکرده است. کلبه های حصیری و صنایع دستی این ناحیه می تواند، برای گردشگران بسیار جالب توجه باشد.

جمعیت

این کشور جمعیتی تقریبا به اندازه سه هزار نفر دارد که همه آن ها بومیان کالیناگو هستند و تنها قبیله باقی مانده در دریایی کارائیب به شمار می روند. در ابتدا جمعیت مردم بومی تقریبا 400 نفر بود که در طول زمان به تعداد آن ها افزوده شد. جالب است که بدانید بیشتر مردم کالیناگو افراد جوان و کودکان هستند.

مردمان کالیناگو

یک مرد دومینیکایی

این مردم صمیمی و مهربان زندگی بسیار ساده ای در این جزیره دارند. اقتصاد این کشور وابسته به صنعت گردشگری و صادرات محصولاتی مانند موز است. اما مردم کالیناگو برای کسب درآمد از روش هایی مانند کشاورزی، ساخت وسایلی مانند قایق، صنایع دستی مختلف، سبد و … استفاده می کنند.

زندگی در این جزیره زیبا باعث شده تا کالیناگوها به هنر صنایع دستی و رقص و موسیقی علاقه زیادی داشته باشند. یکی از کارهایی که این مردم انجام می دهند، استفاده از طبل و ساز برای درست کردن آهنگ های محلی و صداهای عجیب و غریب است. علاوه بر این مردم محلی بسیار خونگرم هستند و اگر مهمان خانه یکی از آن ها باشید، با گرمی بسیار از شما پذیرایی می کنند.

قانون قلمرو کالیناگو

قانون این ناحیه ذکر می کند که این قلمرو به صورت مشترک به همه افراد کالیناگو تعلق دارد و به این صورت کسی نمی تواند زمینی را بفروشد یا بخرد. همین طور نمی توان برای گرفتن وام از بانک، بخشی از زمین را وثیقه گذاشت، این امر باعث شده تا کسی نتواند به خوبی در این ناحیه تجارت کند و افراد زیادی خواهان تغییر این قانون هستند.

اگرچه اگر کسی یک زمین خالی را تصرف کند و فرد دیگری مالک آن نباشد، در صورت تایید شورای ملی می توان آن زمین را استفاده کرد و فرد قادر به ساخت خانه در این زمین یا کشاورزی خواهد بود. پس اگر زمینی بیشتر از یک سال در این ناحیه بدون استفاده بماند، می توان مالکیت آن را دریافت کرد.

منبع درآمد کالیناگو

خانم در دومینیکا در حال درست کردن صنایع دستی

همان طور که پیش تر هم به این موضوع اشاره کردیم، نزدیکی مردم به طبیعت باعث شده تا آن ها از امکانات موجود برای کسب درآمد استفاده کنند. برای اینکار مردم کالیناگو سبدهای حصیری می بافند یا محصولات کوچکی را از چوب درست می کنند.

علاوه بر این یکی از هنرهای این مردم این است که می توانند از برگ های درخت نخل صنایع دستی کوچکی را درست کنند یا اینکه از هنر خود برای جواهرسازی و کنده کاری های زیبا روی چوب استفاده کنند. سفال هم از دیگر وسایلی است که توسط مردم بومی درست می شود.

گردشگری

در هنگام بازدید از قلمرو کالیناگو نیازی به پرداخت هزینه ای ندارید و به همین دلیل مردم درآمدی از این راه ندارند، اما شما برای اینکه به مردم بومی احترام بزارید و باعث حفظ سنت و فرهنگ آن ها بشوید، می توانید با خرید صنایع دستی به اقتصاد آن ها کمک کنید. یکی از صنایع دستی این ناحیه سبد نی لاروما است. این سبدها دارای طرح ها و رنگ های مختلفی هستند که معمولا رنگ قهوه ای و مشکی برای گردشگران جذاب تر است.

افسانه‌های قلمرو کالیناگو

بیشتر این قلمرو خالی است و کسی در آن زندگی نمی کند و این ناحیه متروک از بخش سینهکو تا سواحل رودخانه پاگوا ادامه دارد. بخش اداره این ناحیه در سالیبیا قرار دارد که شورای منطقه و همان طور ایستگاه پلیس در آن جا واقع شده اند. جزایری به نام های سالیبیا و گروس لیلت در بخش خلیج سالیبیا قرار دارند و جالب است که بدانید بر طبق یک افسانه محلی این جزایر قبلا یک کشتی بوده اند که از آن ها برای منتقل کردن روح به دریا استفاده می شده است.

افسانه دیگری که در این منطقه وجود دارد، درباره صخره پاگوا است. این صخره در دره ای به همان نام قرار دارد و به دهکده باتاکا نزدیک است. بر طبق این افسانه یک روح بخشنده در این مکان زندگی می کند و پله هایی که به این صخره منتهی می شدند، به عنوان مکانی برای یافتن خوش شانسی شهرت داشتند.

برای مثال اگر شانس خوبی داشته باشید، می توانید در این صخره یک گل سفید کوچک پیدا کنید، زیرا این گل فقط یکبار در سال می روید، اما نکته جالب درباره این گل این است که می گویند که با استفاده از این گل می توان فردی را مطیع خود کرد. برای اینکار می توانید بعد از نوازش این گل، کف دست های خود را بهم بمالید، سپس این گل را به سمت شخص مورد نظر گرفته و اسم او را صدا بزنید و به این ترتیب آن فرد هرکاری که شما بگویید انجام خواهد داد.

افسانه دیگر این است که یک روح در میان شکاف های صخره زندگی می کند و در صورتی که این روح را ببینید، شخصی که دوستش دارید، می میرد.

تورهای قلمرو کالیناگو

احتمالا بعد از شنیدن همه این داستان ها دوست داشته باشید تا سری به این قلمرو اسرارآمیز بزنید و تورهای مختلفی برای این کار آماده شده است. این تورها توسط راهنماهای محلی اداره می شوند و همواره بهتر است تا برای رفتن به هر نقطه ای از جزیره با تور همراه شوید. در طی این تورها می توانید از مسیر پیاده روی ملی، آبشار و چشمه های آب گرم دیدن کنید و در پایان در هتل یا یک اقامتگاه محلی استراحت کنید.

سخن آخر

مردم کالیناگو قومی قدیمی در جزایر کارائیب و مردمی بسیار مهمان و صمیمی هستند. در حین سفر به این جزیره می توانید از روستاهای آن بازدید کنید و صنایع دستی مثل سبد یا سفال های آن ها را خریداری کنید. همین طور جشن های مختلفی در طول سال برگزار می شوند که می توانید در فستیوال های محلی شرکت کنید و از خوردن غذاهای سنتی و شنیدن موسیقی جذاب آن ها لذت ببرید.

اجاره ماشین در دومینیکا

حمل و نقل در دومینیکا

وسایل حمل و نقل عمومی مختلفی در دومینیکا وجود دارند که در حین سفر به این کشور می توانید از آن ها استفاده کنید. در ادامه فهرستی از این وسایل را به شما معرفی می کنیم، پس برای آشنایی با سیستم حمل و نقل در دومینیکا با آسان سفر همراه باشید.

تاکسی و کرایه اتومبیل دومینیکا

تاکسی های زیادی در دومینیکا وجود دارند و هتل ها هم سیستم حمل و نقل ویژه خود را برای مسافران آماده کرده اند. از آن جا که کرایه تاکسی گاهی اوقات و در فصل های شلوغ سال گران است، می توانید از گزینه ماشین های کرایه ای هم استفاده کنید. هنگامی که در فرودگاه از هواپیما پیاده می شوید، تاکسی ها می توانند شما را به هر نقطه ای از جزیره ببرند. اما حتما بررسی کنید که آیا راننده یونیفرم دارد و روی پلاک خودرو علامت «H» یا «HA» وجود داشته باشد. دولت قیمت های ثابتی را تعیین کرده است و نیازی به انعام نیست. با این حال، اگر با مسافران دیگر سوار می شوید، می توانید در مورد نرخ های ویژه مذاکره کنید.

کرایه ماشین

انجمن تاکسی جزیره دومینیکا (+767-448-1679) و انجمن تاکسی دومینیکا (+767-449-8533) دو ارائه دهنده اصلی تاکسی در دومینیکا هستند. در طول روز می‌توانید تاکسی پیدا کنید، اما ممکن است بعد از ساعت 6 بعدازظهر تعداد تاکسی ها کمتر شود، بنابراین اگر قصد سفر در شب را دارید، از قبل هماهنگ کنید.

اگر رفت و آمد شما طولانی است، توصیه می کنیم که یک ماشین در این جزیره کرایه کنید. شرکت های خودروسازی محلی و بین المللی مجموعه خوبی از طرح های اجاره و وسایل نقلیه را متناسب با هر بودجه و نیاز ارائه می دهند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

شرکت Avis در روسو با شماره تلفن: 7674480413+

شرکت Budget در Canefield با شماره تلفن: 7674492080+

ماشین های کرایه ای شامل سدان های استاندارد و سایر خودروها می شوند. اگر به مناطق دورافتاده یا روستایی می روید، سیستم چهار چرخ محرک عملی تر است. با این حال، باید به دو نکته مهم توجه داشته باشید که که همواره از سمت چپ جاده حرکت کنید و پمپ بنزین ها فقط از ساعت 7 صبح تا 7 بعد از ظهر باز هستند.

برای کرایه تاکسی خصوصی باید بین 40 تا 75 دلار آمریکا برای یک روز کامل بپردازید، با این حال قبل از شروع سفر، حتما قیمت را با راننده مذاکره کنید! به طور کلی کرایه تاکسی از فرودگاه ملویل هال تا ساحل غربی 35 تا 50 دلار آمریکا خواهد بود. گاهی اوقات، نرخ هر نفر قابل مذاکره است. رانندگان دومینیکا دوستانه هستند و می توانید از هم صحبتی آن ها در طول سفر لذت ببرید.

برای کرایه ماشین در دومینیکا باید بالای 25 سال سن و حداقل دو سال تجربه رانندگی داشته باشید. شما به یک گواهینامه رانندگی معتبر و همچنین یک مجوز موقت محلی نیاز دارید که می توانید این مجوز را از بخش Roseau’s High Street Traffic Division، دفتر کرایه اتومبیل یا در فرودگاه دریافت کنید. قبل از حرکت، مطمئن شوید که بیمه حوادث و نقشه راه به روز شده دومینیکا را هم دریافت کرده باشید.

قطار و اتوبوس در دومینیکا

هیچ قطاری در دومینیکا وجود ندارد، بنابراین استفاده از اتوبوس برای کسانی که ماشین کرایه نمی‌کنند، معقول‌ترین روش حمل‌ونقل عمومی است. سیستم اتوبوس در مقایسه با سایر جزایر کارائیب قابل اعتماد است، اما اتوبوس ها در واقع مینی ون های کوچکی هستند که می توانند تا 15 مسافر را در خود جای دهند. این مینی ون ها خصوصی هستند و معمولاً در میدان بازار قدیمی جمع می شوند. مینی‌ون‌ها به‌خاطر تزئینات رنگارنگ و پلاک‌هایی که با «H» شروع می‌شوند، به راحتی قابل تشخیص هستند. اتوبوس ها از ساعت 6 صبح تا 7 بعد از ظهر در خیابان ها در رفت و آمد هستند.

در پایان مقاله جهت اطلاع از مزایای پاسپوت دومینیکا کلیک کنید.

دریاچه آب جوشان

دریاچه جوشان دومینیکا

یکی از جاذبه های دیدنی دومینیکا دریاچه جوشان آن است. دمای این دریاچه بسیار بالا است و گردشگران زیادی برای دیدن آن مسیر زیادی را طی می کنند، زیرا دریاچه جوشان دومینیکا، دومین دریاچه بزرگ آب گرم دنیا است. پس برای آشنایی با این جاذبه با آسان سفر همراه باشید. همین طور برای آشنایی برای نحوه دریافت پاسپورت دومینیکا کلیک کنید.

تاریخچه دریاچه جوشان دومینیکا

اولین مشاهده ثبت شده از دریاچه در سال 1870 توسط آقای وات و دکتر نیکولز، دو انگلیسی که در آن زمان در دومینیکا کار می کردند، بوده است. در سال 1875، آقایH. Prestoe، گیاه شناس دولتی و دکتر نیکولز مأموریت یافتند تا این پدیده طبیعی را بررسی کنند. آنها دمای آب را اندازه گیری کردند و دریافتند که بین 180 تا 197 درجه فارنهایت (82 تا 91.5 سانتیگراد) در امتداد لبه ها است، اما نتوانستند دما را در مرکز جایی که دریاچه به طور فعال در حال جوشیدن است اندازه گیری کنند. آنها عمق دریاچه را بیشتر از 59 متر تخمین زدند.

گزارش بعدی نشان داد که ظاهراً سطح آب دریاچه کاهش یافته و یک آبفشان در مرکز دریاچه ایجاد شده است. آبفشان آب و گل را تا 18 متر بالاتر پرتاب می کرد و یک مخروط در کف دریاچه ایجاد کرده بود. در سال 1859 سطح آب تا زیر 9 متر کاهش یافته بود و در سال 1988 جوشش دریاچه متوقف شد و آب به طور متناوب تا سطح 8 متر کاهش یافت تا اینکه بعدا دوباره به شرایط عادی خود بازگشت.

درباره دریاچه آب جوشان دومینیکا

دریاچه جوشان دومینیکا یکی از شگفت‌انگیزترین آب‌های دنیا است. این دریاچه، دومین دریاچه بزرگ جهان است و در دهانه یکی از آتشفشان های این جزیره شکل گرفته است.

بازدید از دریاچه جوشان واقعاً یک تجربه منحصربه‌فرد است که برای رسیدن به آن نیاز به عبور از میان جنگل ها دارید. این دره با خاک های رس و سنگ های خاکستری و سفید که دارای رسوبات کلیسم و گوگرد هستند، پوشیده شده است و در آن حیوانات زیادی زندگی می کنند. وجود این دریاچه و کوه آتشفشانی باعث ایجاد چشمه های آب گرم در بین صخره ها شده که به رنگ شفاف خاکستری هستند.

در واقع این دره را می توان یه سونای طبیعی نام برد که مزایای درمانی زیادی دارد. گرمای این استخرهای حرارتی باعث تسکین درد عضلات می شوند و آرامش را برای شما به ارمغان می آورند. آب تمیز و دست نخورده از شکاف های صخره عبور می کند و آب خنک دوباره از لابه لای صخره ها قابل دسترس است. از گل گوگرد این دریاچه های آب گرم، می توان ماسک مناسبی برای صورت تهیه کرد.

خود دریاچه برای شنا خیلی داغ است، اما دیدن آن می تواند برای شما جالب توجه باشد. در این دریاچه حباب های خاکستری از داخل آب بیرون می آیند و در روی صخره ها پخش می شوند. یک مه وهم آور همواره در کنار این دریاچه دیده می شود که گاهی اوقات تا آسمان هم بالا می رود. مسیر رفتن به این دریاچه هم چالش برانگیز است، زیرا باید از بالای تپه و از میان بخارهای مختلف عبور کنید.

پیاده روی

دریاچه جوشان

پیاده روی برای رسیدن به این دریاچه شامل چهار مرحله می شود و به صورت زیر است:

قسمت اول: تنگه تیتو تا رودخانه صبحانه

نقطه شروع مسیر، تنگه تیتو (1690 فوت) است. مسیر تقریباً 45 دقیقه به طور پیوسته صعود می کند و در همان اوایل یکی دو نقطه وجود دارد که می توانید با دقت به پایین دره نگاه کنید. این شاید گل آلودترین قسمت پیاده روی باشد. همانطور که به سمت رودخانه صبحانه می روید، می توانید از مناظر اطراف لذت ببرید.

رودخانه صبحانه اولین ایستگاهی است که در آن استراحت کرده و صبحانه می خورید تا بتوانید انرژی کافی برای یک ساعت سربالایی بعدی را داشته باشید. توجه داشته باشید که در این مکان قمقمه های آب خود را پر کنید، زیرا دیگر آب تمیز پیدا نخواهید کرد.

قسمت دوم: رودخانه صبحانه به بالای دره ویرانی

از رودخانه صبحانه به بعد مسیر شما به شدت سربالایی می شود و بعد به یک نقطه صاف خواهید رسید که می توانید در آن جا استراحت کنید. اگر هوا آفتابی باشد، می توانید مناظر زیبایی از اطراف را مشاهده کنید. مسیر سربالایی به طرف دره ویرانی بیست دقیقه طول می کشد، سپس هنگامی که از سمت خط الراس به طرف پایین می آیید، می توانید اولین نشانه های بخاری که از دریاچه بلند می شوید، را ببینید.

قسمت سوم: از دره ویرانی تا دریاچه

از خط الراس، مسیر با شیب تند به دره ویرانی ادامه دارد. با اینکه در دره شکاف های خطرناکی وجود ندارد، اما با این حال باید مراقبت باشید تا صدمه نبینید. یکی از پوشش های گیاهی این منطقه گیاه فومارول است که می توانید در این نوع آب و هوا زنده بماند. در پایین دره مسیر مبهم می شود و از میان رودخانه عبور می کند. با اینکه چشمه های آب گرم زیادی در مسیر شما هستند، اما بهتر است که برای تسکین دادن پاهای خسته خود تا بعد از بازدید از دریاچه صبر کنید.

قسمت چهارم: دریاچه

هنگامی که به دریاچه می رسید، باید احتیاط لازم را داشته باشید، زیرا کناره های آن شیب دار هستند و اگرچه تپه بالای دریاچه بهترین مناظر را ارائه می دهد، سنگ ها اغلب بسیار لغزنده هستند. امروزه دریاچه مانند دیگ آب خاکستری متمایل به آبی رنگی است که معمولاً در ابری از بخار احاطه شده است. این دریاچه تقریباً 63 متر عرض دارد و عمق فعلی آن ناشناخته است. کنار دریاچه مخلوطی از خاک رس و سنگ های کوچک دیده می شود.

اعتقاد بر این است که دریاچه در واقع یک فومارول غرقابی است، گازهای داخل دریاچه از طریق گدازه های مذابی که منشا آن یک دهانه آتشفشانی است، خارج می شوند. آب این دریاچه از بارندگی هایی که در تپه های اطراف رخ می دهد و همین طور از دو نهر کوچک در آن نواحی پر می شود.

سوالات پیرامون دریاچه جوشان دومینیکا

چرا آب دریاچه گاهی خالی می شود؟

دریاچه جوشان

تحقیقات نشان می‌دهد که سطح آب در دریاچه توسط حباب‌ گازهای آتشفشانی که از فضاهای سنگ زیر دریاچه بالا می‌آیند، حفظ می‌شود. وقتی این گازها وجود نداشته باشند، آب دریاچه دیگر به سمت بالا رانده نمی شود و سطح آب پایین می آید. گازها گاهی اوقات وجود ندارند، زیرا دریچه های زیر دریاچه ممکن است، مسدود شوند و یکی دیگر از دلایل احتمالی کاهش سطح آب این است که لبه اطراف دریاچه ممکن است، شکسته شود و مقداری از آب تخلیه شود.

آیا تغییرات در دریاچه جوشان مربوط به زلزله است؟

در حال حاضر هیچ ارتباط قطعی بین زلزله و تغییرات در دریاچه جوشان مشخص نشده است و تحقیقات ادامه دارد.

آیا توسعه زمین گرمایی می تواند بر دریاچه جوشان تأثیر بگذارد؟

خیر. اکتشاف، حفاری و آزمایشاتی که در منطقه لاودات انجام شده است، بر دریاچه جوشان تأثیری نخواهد داشت. این دریاچه قبل از شروع اکتشافات زمین گرمایی در دومینیکا چندین بار تخلیه و دوباره پر شد و فعالیت در دریاچه جوشان در زمان های اخیر با فعالیت هایی که از سال 1876 در این مکان مشاهده شده است، مطابقت دارد.

آیا توسعه زمین گرمایی می تواند باعث فوران آتشفشانی شود؟

در میان بسیاری از تحولات زمین گرمایی در جهان، هرگز موردی وجود نداشته است که یک چاه زمین گرمایی باعث فوران آتشفشانی شود.

آیا تخلیه دریاچه جوش به این معنی است که یک فوران آتشفشانی شروع می شود؟

بر اساس تحقیقات فعلی، تخلیه دریاچه لزوماً به این معنی نیست که یک فوران آتشفشانی رخ خواهد داد. دانشمندان مرکز تحقیقات لرزه نگاری به طور مستمر تمام آتشفشان های دومینیکا را زیر نظر دارند و هرگونه تغییر در فعالیت را به اطلاع خواهند داد.

آیا خطری در ارتباط با تخلیه دریاچه جوشان وجود دارد؟

دریاچه جوشان

کاهش قابل توجه سطح آب در دریاچه جوشان، باعث افزایش خطر انفجارهای بخار و گاز می شود و خطرات زیادی برای بازدیدکنندگان خواهد داشت.

آیا بازدید از دریاچه جوشان امن است؟

UWI-SRC پیشنهاد می کند، قبل از بازدید از دریاچه همیشه با بخش جنگلداری، حیات وحش و پارک ها تماس بگیرید. زمانی که سطح آب دریاچه طبیعی است، بازدید از آن به طور کلی بی خطر است.

دومینیکا

تاریخچه دومینیکا در طی زمان

در حال حاضر علاقمندان می توانند با اخذ پاسپورت دومینیکا به شهروندی این کشور دست یابند و از مزایای بسیاری بهره مند شوند. در این مطلب درباره تاریخچه دومینیکا جزیره ای کوچک در کارائیب صحبت خواهیم کرد، پس با آسان سفر همراه باشید.

درباره دومینیکا

این جزیره اولین بار توسط کریستف کلمب کشف شد. نام دومینیکا در لاتین به معنی یکشنبه است و از آن جا که کلمب روز یکشنبه به جزیره وارد شده بود این اسم را برای آن انتخاب کرد. سال ها بعد این مکان منزوی باقی ماند تا اینکه بعد از ورود اروپایی ها به جزایر اطراف، شهروندان کارائیب به طرف این جزیره سرازیر و در آن ساکن شدند.

در سال 1635 فرانسه مدعی دومینیکا شد. اندکی پس از آن، مبلغان فرانسوی اولین ساکنان اروپایی جزیره شدند. با این حال، تهاجمات به کارائیب ادامه یافت و در سال 1660، فرانسوی ها و بریتانیایی ها توافق کردند که دومینیکا و سنت وینسنت هر دو باید رها شوند. دومینیکا برای قرن بعد رسماً بی طرف بود، اما کشورهای زیادی به خاطر منابع آن به این ناحیه چشم طمع داشتند، تا سرانجام به خاطر موقعیت دومینیکا بین مارتینیک و گوادلوپ، فرانسه در نهایت غالب شد و یک شهرک فرانسوی ایجاد شد و گسترش یافت. در سال 1763 به عنوان بخشی از معاهده پاریس که به جنگ هفت ساله پایان داد، این جزیره به مالکیت بریتانیا درآمد. در سال 1778، در طول جنگ انقلابی آمریکا، فرانسوی ها با همکاری فعال مردم ناحیه، تهاجم موفقی را انجام دادند. معاهده 1783 پاریس که به جنگ پایان داد، جزیره را به بریتانیا بازگرداند. تهاجمات فرانسه در سال های 1795 و 1805 با شکست به پایان رسید.

در سال 1763، بریتانیا یک مجلس قانونگذاری تأسیس کرد که تنها نماینده جمعیت سفیدپوست بود. در این سال لایحه امتیاز براون، حقوق سیاسی و اجتماعی را به غیر سفیدپوستان آزاد اعطا کرد. سه آفریقایی در سال بعد به عنوان عضوی از مجلس قانونگذاری انتخاب شدند. پس از لغو برده داری، در سال 1838 دومینیکا تنها مستعمره بریتانیا در دریای کارائیب شد که در قرن نوزدهم مجلس قانونگذاری تحت کنترل آفریقا داشت. اکثر قانونگذاران آفریقایی خرده مالکان یا بازرگانانی بودند که دیدگاه های اقتصادی و اجتماعی کاملاً مخالف منافع طبقه کوچک و ثروتمند انگلیسی داشتند.

پس از جنگ جهانی اول، افزایش آگاهی سیاسی در سراسر کارائیب منجر به تشکیل انجمن دولت نمایندگان شد. این گروه با سرخوردگی عمومی از نبود صدایی در حکومت دومینیکا، یک سوم کرسی های مجلس قانونگذاری منتخب مردم را در سال 1924 و یک دوم در سال 1936 به دست آورند. اندکی پس از آن، دومینیکا از اداره جزیره لیوارد منتقل شد و تا سال 1958 به عنوان بخشی از Windwards اداره می شد.

پس از انحلال فدراسیون، دومینیکا در سال 1967 به یک ایالت مرتبط با بریتانیا تبدیل شد و به طور رسمی مسئولیت امور داخلی خود را بر عهده گرفت. در 3 نوامبر 1978، کشورهای مشترک المنافع دومینیکا توسط انگلستان استقلال یافت.

استقلال کمک چندانی به حل مشکلات ناشی از قرن ها توسعه نیافتگی اقتصادی نکرد و در اواسط سال 1979، نارضایتی سیاسی منجر به تشکیل یک دولت موقت شد. پس از انتخابات 1980، دولتی به رهبری حزب آزادی دومینیکا در زمان نخست وزیری یوگنیا چارلز، اولین نخست وزیر زن کارائیب، جایگزین شد. مشکلات مزمن اقتصادی با تأثیر شدید طوفان ها در سال 1979 و 1980 تشدید شد.

سرانجام بعد از کشمکش های بسیار بالاخره دومینیکا اعلام استقلال کرد و پرچم خود را برای اولین بار برافراشت و از آن زمان جزوی از جامعه بین المللی محسوب می شود.

مردم و فرهنگ دومینیکا

مردم دومینیکا

فرهنگ دومینیکا ترکیبی از فرهنگ‌های اروپایی و آفریقایی است و تنها جمعیت باقی‌مانده از سرخپوستان کارائیب پیش از کلمبیا در این جزیره زندگی می کنند. مردم بومی دومینیکا که به نام کالیناگو شناخته می‌شوند، در منطقه‌ای به مساحت 3700 هکتار در ساحل شرقی جزیره ساکن شده اند.

کسانی که هم اکنون در دومینیکا ساکن هستند، متعلق به قبایلی از آمریکای جنوبی هستند که از 3000 سال پیش از میلاد به سمت این جزیره حرکت کردند و تا سال 1000 پس از میلاد در این جا ساکن شدند و این جزیره را به اسم Waitukubuli که به معنی قد بلند است، نام گذاری کردند.

علیرغم مقاومت شدید در برابر استعمار اروپا برای قرن ها، کالیناگوها در نهایت تسلیم حرص و طمع و استبداد نیروهای استعمارگر اسپانیایی، انگلیسی و فرانسوی شدند. با هر حمله از جانب اروپایی ها، تسلط آنها بر جزیره به آرامی از بین می رفت. در سال 1903، مدیر بریتانیایی که در آن زمان هسکت بل نام داشت، با اختصاص 3700 هکتار به کارائیب ها موافقت کرد و همچنین رئیس کارائیب را با تزئینات تشریفاتی و کمک مالی به رسمیت شناخت.

امروزه تقریباً 2145 کالیناگو در این منطقه سکونت دارند که هم اکنون به عنوان قلمرو کالیناگو شناخته می شود. فرهنگ مردمی که در این جزیره زندگی می کند با گذر زمان تغییر کرده است، با این حال، هنوز هم می توان نگاهی اجمالی به ریشه های اجدادی آنها در خصوص هنر و قایق رانی داشت. همین طور خانه های مردم بومی همچنان شباهت زیادی به زمان های گذشته دارد.

ویژگی های جغرافیایی دومینیکا

این جزیره از شکل گیری آتشفشان ها به وجود آمده است. دومینیکا دارای تعدادی آتشفشان فعال است، اگرچه فوران آتشفان ها به ندرت در آن اتفاق می افتد، وجود این آتشفشان ها باعث ایجاد چشمه های آب گرم و دریچه های آتشفشانی شده است. در بخش جنوب شهر و در 700 متری بالای سطح دریا دریاچه جوشان واقع شده است. رودخانه های فصلی زیادی هم در این جزیره جریان دارند که البته مناسب کشتی رانی نیستند. در این میان جنگل هایی از سمت شمال به جنوب جزیره شکل گرفته اند که باعث هوای دلپذیر و جذابیت بی اندازه آن شده اند.

آب و هوا

دومینیکا

آب و هوای دومینیکا در ماه های مختلف سال دلپذیر است و حتی در زمستان هم هوای این جزیره برای گردش مناسب است. دمای هوا در طول تابستان به طور متوسط به 32 درجه سانتی گراد می رسد. در طول زمستان دما تقریبا بین 29 الی 30 درجه سانتی گراد متغیر است.

در طول فصل های فوریه تا می بارندگی در جزیره رخ نمی دهد، اما در فصل های ژوئن و اکتبر باید انتظار بارش باران مخصوصا در بخش های کوهستانی را داشته باشید. به طور کلی میزان بارش سالیانه در بخش های ساحلی 3700 میلی متر و در بخش های کوهستانی 6350 میلی‌متر است.

زندگی گیاهی و جانوری در دومینیکا

دومینیکا بخشی از آنتیل کوچک است و در این جزیره می توانید انواع و اقسام حیوانات و پرندگان را پیدا کنید. در این جزیره گونه های کمیابی از پرندگان به اسم طوطی گردن قرمز کوچک و طوطی امپراطوری زندگی می کنند که در معرض خطر انتقراض هستند. از دیگر پرندگان نایاب این جزیره می توان به پرندگان مگس خوار اشاره کرد. این پرندگان سر آبی تنها در این کشور و جزیره همسایه آن یافت می شوند.

شما می توانید قوباغه بزرگی به اسم مرغ کوهی را هم در دومینیکا پیدا کنید که البته بعد از اینکه در معرض خطر انقراض قرار گرفت، دیگر جزوی از منوی غذایی بومیان جزیره نیست.

زبان مردم دومینیکا

به طور کلی زبان رسمی این کشور انگلیسی به شمار می رود، اما برخی از مردم به فرانسوی مسلط هستند که دلیل آن به زمان استعمار این کشور برمی گردد. همین طور مردم این جزیره به یکی از زبان های بومی خود هم صحبت می کنند زیرا حفظ سنت ها ارزش زیادی در نزد آن ها دارد.

اقتصاد دومینیکا

اقتصاد دومینیکا در سال‌های گذشته به کشاورزی و عمدتاً به موز وابسته بود، اما امروزه به‌طور فزاینده‌ای توسط گردشگری هدایت می‌شود، زیرا دولت به دنبال تبلیغ دومینیکا به عنوان یک مقصد “اکوتوریسم” است. با این حال، طوفان ماریا که در سپتامبر 2017 از جزیره عبور کرد، بخش زیادی از بخش کشاورزی کشور را ویران کرد و به تمام زیرساخت های حمل و نقل و فیزیکی کشور آسیب وارد کرد. قبل از طوفان ماریا، دولت تلاش کرده بود تا یک صنعت مالی فراساحلی را تقویت کند و برای توسعه منابع انرژی زمین گرمایی با بخش خصوصی قرارداد امضا کرد. در آن زمان دولت تلاش می کرده است تا شرایط مناسبی را برای خدمت رسانی به گردشگرانی که با کشتی های کروز به این جزیره قدم می گذاشتند، فراهم کند . اقتصاد در سال 2015 در حالت نامناسبی قرار داشت و در سال 2016 به دلیل بهبود کشاورزی و گردشگری به رشد مثبت بازگشت.

در گذشته دومینیکا از سطح بدهی بالایی رنج می برد، اما سپس این روند تغییر کرد و تولید ناخالص داخلی در سال 2010 از 67 درصد در سال به 77 درصد در سال افزایش پیدا کرد. دومینیکا یکی از پنج کشور در شرق کارائیب است که با برنامه های سرمایه گذاری برای دریافت شهروندی خود باعث رشد اقتصادی و گردشگری جزیره شده است.

کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری دومینیکا

میوه های دومینیکا

بخش اعظم اقتصاد دومینیکا در گذشته بر پایه کشاورزی بوده است و محصولات محبوب این جزیره شامل موز، نارگیل و مرکبات می شده اند. با این حال طوفان های گرمسیری باعث تخریب زمین های کشاورزی و از بین رفتن محصولات موز شدند. علاوه بر این در سال 1980 به دلیل قانون تجارت جهانی تولیدات داخل مقداری کاهش یافت.

در حال حاضر دومینیکا مشکلی از لحاظ تولید داخلی در زمینه محصولاتی مانند میوه و سبزی ندارد و جنگل های آن برای تولید الوار مناسب هستند. درباره بخش ماهیگیری می توان گفت که صنعت ماهیگیری هم در دهه 90 میلادی به خاطر طوفان آسیب دید، زیرا در آن زمان اکثر قایق های جزیره از بین رفتند تا اینکه در اواخر دهه 90 یک بندر ماهیگیری جدید در این جزیره ساخته شد.

تولید، تجارت و خدمات دومینیکا

روغن نارگیل، صنایع دستی، صابون و میوه کلاهای صادراتی جزیره هستند. صابون هایی که در این ناحیه تولید می شوند، از روغن نارگیل هستند، به همین دلیل محبوبیت زیادی در بین سایر کشورها دارند. در این کشور چند صنعت کوچک مانند پوشاک و وسایل چوبی هم رونق دارد. مبلمان و لوازم چوبی از الوارهای جزیره درست می شوند. در پورتسموث هم قایق سازی رواج دارد و واردات مواد غذایی و سوخت های معدنی صورت می گیرد.

صنعت گردشگری در دومینیکا

گردشگری در اواخر قرن بیستم با وجود زیرساخت های حمل و نقل ضعیف جزیره و کمبود نسبی امکانات هتل و سواحل خوب، به طور چشمگیری توسعه یافت. تقریباً 80000 گردشگر سالانه از این جزیره دیدن می‌کنند، در حالی که بنادر خلیج پرنس روپرت و روسو سالانه به بیش از 300000 مسافر که از کشتی های کروز در بازدیدهای روزانه پیاده می شوند، خدمات رسانی می‌کنند. این جزیره به دنبال توسعه ذخایر گیاهی و جانوری منحصر به فرد خود برای جذب گردشگران است و خود را به عنوان “جزیره طبیعی” دریای کارائیب معرفی می کند.

حمل و نقل دومینیکا

یکی از عواملی که باعث شده تا نتوان در دومینیکا جاده های همواری را ایجاد کرد، باران های شدیدی است که گهگاه در این جزیره رخ می دهد. در سال 1956 جاده ای مناسب در جزیره وجود نداشته است تا اینکه در سال 1984 یک پروژه برای اینکار آغاز به کار کرد. برای حمل و نقل و صادرات موز از بندر پورتسموث استفاده می شود. با این حال اغلب کشتی ها در خلیج وودبریج لنگر می اندازند.

سلامت و رفاه در دومینیکا

چندین بیمارستان بزرگ در این کشور وجود دارند و نیازهای پزشکی محلی توسط مراکز بهداشتی در سراسر جزیره رسیدگی می شود. بیماری های روده ای، دیابت، کم خونی و سل مشکلات عمده سلامت دومینیکا را تشکیل می دهند.

تحصیلات

آموزش ابتدایی در مدارس دولتی اجباری و رایگان است. تعداد بسیاری از مدارس متوسطه، یک کالج تربیت معلم، یک دانشکده پزشکی، یک دانشکده پرستاری، و یک شعبه از دانشگاه هند غربی در این جزیره وجود دارند و بنظر می رسد که 90 درصد از مردم از تحصیلات مناسبی برخوردار هستند.

دومینیکا

فرق دومینیکا و دومینیکن

این دو کشور هر دو جزیره ای در منطقه کارائیب هستند و با این حال تفاوت هایی از نظر فرهنگی و اقتصادی دارند. به همین دلیل برای آشنایی بهتر فرق دومینیکا و دومینیکن را در این مقاله برای شما شرح می دهیم.

مقایسه کلی جمهوری دومینیکن و دومینیکا

برای اینکه دید کلی درباره تفاوت های این دو جزیره داشته باشید، جدولی برای شما تهیه دیده ایم که در ادامه آن را خواهید دید:

نوع مقایسهدومینیکادومینیکن
جمعیت72,412 هزار11.12 میلیون
مساحت750 کیلومتر مربع48,442 متر مربع
پایتختروسوسانتو دومینگو
واحد پولدلار شرقی کارائیبپزوی دومینیکن
آب و هوااستواییاستوایی
زبانانگلیسیاسپانیایی
قدرت پاسپورتسفر به 147 کشورسفر به 113 کشور

پاسپورت دومینیکن

با وجود اینکه این جزیره محلی دیدنی است که در آن ساحل های چشم گیری وجود دارند و برای گردش و تفریح بسیار مناسب است، با این حال پاسپورت این کشور به نسبت پاسپورت دومینیکا ضعیف تر است. همان طور که در جدول هم دیدید با پاسپورت دومینیکن تنها می توان به 113 کشور بدون ویزا سفر کرد اما قدرت پاسپورت دومینیکا بالاتر است و با آن می توان به 147 کشور سفر کرد.

دولت دومینیکا با ارائه فرصت به سرمایه گذاران خارجی در این کشور باعث شده تا اقتصاد این جزیره رو به پیشرفت رود و در این میان شهروندی این کشور هم به آن ها تعلق می گیرد که فرصتی مناسب برای کسانی است که علاقه دارند تا در کمترین زمان و راحت ترین روش به یک پاسپورت قدرتمند دست یابند. اما این امکان در جزیره دومینیکن وجود ندارد.

سفر به دومینیکا و دومینیکن

از آن جا که هر دو این جزیره ها در بخش کارائیب هستند، طبیعت شگفت انگیزی دارند و آب و هوای آن ها ملایم است و در نتیجه توریست های زیادی مایل به دیدن این دو کشور هستند. اما برای سفر به هر دو آن ها باید ویزا گرفت.

تفاوت جغرافیایی دومینیکا و دومینیکن

دومینیکا

کشور دومینیکا منطقه ای کوچک است که در آن سواحل ماسه ای و چشمه های آب گرم طبیعی زیادی شکل گرفته است و علت آن وجود کوه های آتش فشانی است.  تنوع گیاهی و جانوری این جزیره بسیار بالا است و محل قرارگیری آن در بخش شرقی کارائیب است.

اما جزیره دومینیکن از دومینیکا وسیعتر است، جمعیت بیشتری را هم در خود جای داده است. این جزیره هم همانند دومینیکا دارای سواحل و کوه های زیادی است که یکی از بلندترین کوه های آن ارتفاعی به اندازه 1446 متر دارد. آب و هوای آن گرمسیری است و توریست های زیادی به آن سفر می کنند.

تفاوت فرهنگ و زبان دومینیکا و دومینیکن

با اینکه هر دو این کشورها در یک منطقه هستند، اما نظر زبانی با یکدیگر متفاوت هستند. در کشور دومینیکا افرادی از کشورهای اروپایی و آفریقایی زندگی می کنند. به همین دلیل فرهنگ این کشور متاثر از فرهنگ های مختلف است و موسیقی های آن الهام گرفته از رقص های آفریقایی هستند. علاوه بر این در این کشور جشنواره های متنوعی هم وجود دارد.

زبان این کشور انگلیسی است اما مردم محلی به زبان کریول صحبت می کنند و مردم بسیار مهمان نوازی هستند، پس می توان رفتاری صمیمی را از آن ها انتظار داشت.

در طرف مقابل کشور دومینیکن تحت تاثیر آمریکای لاتین است و زبان آن اسپانیایی است. موسیقی این جزیره هم برگرفته از آمریکای لاتین و نواحی نزدیک به آن است. در جشنواره های موسیقی این ناحیه مردم محلی لباس های رنگی پوشیده و به روش خود می رقصند. مردم این ناحیه اسپانیایی زبان هستند، اما زبان انگلیسی هم در میان آن ها شنیده می شود.

اقتصاد دومینیکا و دومینیکن

از نظر اقتصادی این دو جزیره تفاوت های زیادی با هم دارند، جزیره دومینیکا بیشتر از لحاظ توریستی و کشاورزی توانسته اقتصاد خود را بهبود بخشد و در آن محصولات کشاورزی مانند موز و دانه های قهوه به عمل می آید. همین طور باز شدن راه سرمایه گذاری هم باعث پیشرفت این کشور شده است و دولت این جزیره می تواند از این طریق ارز زیادی را دریافت کند.

اگر بخواهیم درباره دومینیکن صحبت کنیم باید گفت که کشاورزی، معدن، توریست و تولید محصولات مختلف عاملی است که باعث رونق اقتصادی آن شده است. محصولاتی مانند شکر، برگ سیگار و کاکائو به کشورهای دیگر صادر می شوند و از نظر صدور این محصولات در رتبه دوم جهانی قرار گرفته است. از طرف دیگر زیبایی این کشور باعث می شود که گردشگران زیادی به این کشور سفر کنند.

مقایسه پاسپورت دومینیکا و دومینیکن

مشخص است که با توجه به اینکه قدرت پاسپورت دومینیکا بیشتر است، همه افرادی که علاقمند به مهاجرت به کشورهای اروپایی هستند، به دومینیکا علاقه بیشتری نشان می دهند. در حالی که تعداد کشورهایی که با پاسپورت دومینیکن می توان سفر کرد، بسیار کمتر از دومینیکا است.

پاسپورت دومینیکن در رتبه 68 جهانی است، در صورتی که دومینیکا در رتبه 31 قرار دارد و با آن می توان به 147 کشور سفر کرد اما با گذرنامه دومینیکن تنها می توان به 113 کشور رفت و آمد داشت. شما می توانید برای اطلاع بیشتر درباره پاسپورت دومینیکا به این مطلب مراجعه کنید.

فرق دومینیکا و دومینیکن از نظر سیاسی

این دو کشور از لحاظ نحوه اداره هم با یکدیگر متفاوت هستند. دومینیکا به صورت پارلمانی اداره می شود و فرد اصلی کشور نخست وزیر است. اما از لحاظ سیاسی دارای ثبات مناسبی است و مشکلی نداشته است. در حالی که در کشور دومینیکن رئیس جمهور نقش اصلی را ایفا می کند و به صورت دموکراتیک اداره می شود.

غواصی در دومینیکا

غواصی در دومینیکا

دومینیکا به عنوان یکی از ده مقصد برتر غواصی در جهان، شگفتی های زیادی برای ارائه به غواصان مبتدی یا حرفه ای دارد و می توان در مناطق کم عمق و آرام دریا جایی که اسب های دریایی به مرجان ها می چسبند، غواصی کرد. در این مطلب اطلاعاتی را درباره غواصی در دومینیکا و بهترین مکان ها برای غواصی در اختیار شما قرار خواهیم داد، پس با آسان سفر همراه باشید. همین طور برای آگاهی درباره مزایای پاسپورت دومینیکا کلیک کنید.

آب های دومینیکا

آب های عمیق تر دومینیکا، خانه بیش از 20 گونه نهنگ هستند که در این دریاها رفت و آمد می کنند. در آب های این جزیره نواحی فوق العاده و شکاف های منحصر به فردی در انتظار کشف شما هستند. یکی از این مکان ها La Sorciere نام دارد که از محبوب ترین بخش های غواصی به شمار می رود. علت این امر این است که جریان آب آن آرام است و به راحتی می توانید در این مسیر غواصی کرد. همچنین در این ناحیه می توانید شاهد رقص دریایی ماهی های مختلف باشید. در برخی از نقاط جزیره هم چشمه های آب گرم وجود دارد که باعث می شود، زیر آب حباب های آتشفشانی جریان داشته باشد و شما می توانید در میان این حباب ها شنا کنید.

دلایل انتخاب دومینیکا به عنوان یک مقصد غواصی

آب های دومینیکا

صخره های مرجانی رنگارنگ زیبا و حیات وحش بی نظیر زیر آب در دومینیکا کنجکاوی هر غواصی را برمی انگیزد.

یکی از مکان هایی که باید از آن دیدن کنید، صخره شامپاین است. در این ناحیه غواصی می توانید از چشمه های آب گرم لذت ببرید. صخره شامپاین نیز از ساحل به راحتی قابل دسترسی است، بنابراین برای غواصی در شب نیز می توان به این مکان رفت.

در حین غواصی از ماهی های صخره ای و موجودات آبزی متعددی که وجود دارند، شگفت زده خواهید شد. گونه‌هایی از اسب‌های دریایی، قورباغه‌ماهی‌ها و گورناردهای پرنده که به ندرت در جزایر مجاور یافت می‌شوند، اغلب در دومینیکا دیده می‌شوند.

دومینیکا به عنوان پایتخت تماشای نهنگ کارائیب نیز شناخته می شود. آب های آبی کریستالی این جزیره دارای 22 گونه نهنگ هستند. نهنگ های اسپرم را می توان در طول سال در دومینیکا مشاهده کرد.

دلفین های خالدار و اسپینر که در دریاهای کارائیب زندگی می کنند، دوست دارند استعدادهای آکروباتیک خود را در حالی که غواصان با حیرت آن ها را تماشا می کنند، به نمایش بگذارند.

آب و هوا برای غواصی

آب و هوای دومینیکا برای غواصی بسیار مناسب است، متوسط دمای این ناحیه 27 درجه سانتی گراد است و عمق آب برای غواصی 20 الی 30 متر است. یکی از دلایلی که باعث می شود، این ناحیه برای غواصی بسیار مناسب باشد، این است که هیچ آلودگی صنعتی به آن راه نیافته است و آب های آن شفاف هستند.

هوای دومینیکا گرم و نیمه گرمسیری است. از ژوئن تا اکتبر هوا بارانی است، اما دسامبر تا می زمانی ایده آل برای بازدید از جزیره است. البته توجه داشته باشید که گاهی طوفان های دریایی رخ می دهد که نمی توان در آن زمان غواصی کرد.

بهترین مکان های غواصی در دومینیکا

هر کسی که به غواصی علاقه دارد، از مبتدی تا حرفه ای می تواند از غواصی در سایت ها مختلف آن لذت ببرد.

سوراخ رینا (Rina’s Hole)

این سایت بهترین جا برای کسانی است که به دنبال آب های کم عمق هستند. در این مکان جمعیتی از مارماهی های مورای، ماهی های مختلف و شقایق های غول پیکر و … وجود دارند.

قله دانگلبن (Dangleben’s Pinnacle)

عده ای در حال غواصی در دومینیکا

این سایت غواصی برای غواصان نیمه حرفه ای مناسب است. در این ناحیه پستی و بلندی های مختلفی وجود دارد که در میان آن ها می توانید شنا کنید. در این پیچ و خم ها انواع موجودات دریایی مانند لاک پشت و ماهیانی مانند barracudas وجود دارند.

سایت Scott’s Head Pinnacle

Scott’s Head Pinnacle یکی از نقاط بسیار تحسین شده غواصی جزیره است و کسی که برای یک بار در این ناحیه شنا کند، علاقه پیدا می کند تا دوباره شنا در این سایت را تجربه کند. عمق این مکان ده متر است و غواصان معمولاً می توانند ماهی های سیاه و خرچنگ را در این ناحیه تماشا کنند. اگر به عمق های بیشتر آب بروید، موجودات دیگری را هم خواهید یافت.

سایت Toucari Bay

از مرجان‌های خارق‌العاده گرفته تا زندگی دریایی رنگارنگ، خلیج توکاری شامل همه چیزهایی می شود که برای یک غواصی شگفت انگیز نیاز است. در این سایت می توانید شاهد شیپور ماهی، طوطی ماهی و اختاپوس باشید. همچنین اگر دوست دارید تا در تونل های زیر آب شنا کنید، می توانید به این سایت مراجعه کنید.

سایت Crater’s Edge

اسفنج های رنگی پر جنب و جوش، دیواری شبیه به رنگین کمان در سایت Crater’s Edge ایجاد می کنند. در این سایت می توانید لذت غواصی را با عمق وجود حس کنید. Crater’s Edge به غواصان این امکان را می‌دهد تا ماهی های کوچک را ببینند که تلاش می‌کنند، از شکار ماهی های بزرگ تر فرار کنند. این صحنه ای است که قطعا ارزش دیدن را دارد!

سایت The Suburbs

در این سایت می توانید مجموعه ای از لاک پشت های بزرگ، ماهی ها و باراکوداها را مشاهده کنید. علاوه بر این مرجان های دریایی هم در این منطقه گسترده شده اند و می توانید از تماشای اسفنج های دریایی هم لذت ببرید. این منطقه صخره‌ای زیستگاه، باراکوداهای بزرگ، لاک‌پشت‌ها و لاک‌پشت‌ها و ماهیان مختلف است.

صخره شامپاین

ماهی در دومینیکا

صخره شامپاین یکی از بی نظیرترین مناظر غواصی است و مشهورترین آن ها در دومینیکا به شمار می رود! این مکان آتشفشانی، نام خود را از حباب های آن گرفته است که به دلیل فعالیت های زمین گرمایی از بستر دریا بیرون می آیند.

شنا کردن در این ناحیه بسیار سرگرم کننده است، زیرا احساس می کنید که درون یک لیوان پر از حباب قرار گرفته اید، همچنین در زیر آب می توانید افزایش دما را احساس کنید و دریچه های حرارتی چشمه های آب گرم را مشاهده خواهید کرد. شنا کردن در مکانی که به شما حس استخر آب گرم را بدهد در حالی که با موجودات دریایی محاصره شده اید، بدون شک جالب خواهد بود.

سایت L’Abym

این سایت غواصی شما را به یک صخره شیب دار زیر آب می برد که در عمق 500 متری قرار دارد و پوشیده از مرجان ها ، شقایق ها و اسفنج ها است.

سایت Witches Point/La Sorcière

این سایت از دیگر مکان های غواصی در دومینیکا است که با شنا در آن می توانید، شاهد تعداد زیادی ماهی باشید.

سایت Danglebends Pinnacles

این ناحیه شالم مجموعه ای از 5 قله با اشکال و اعماق مختلف می شود. عمق این مکان نسبت به سایت های دیگر در دومینیکا بیشتر و در حدود 18 تا حداکثر 30 متر است. در این دهانه آتش فشانی می توانید شاهد جریان های قوی از آب باشید و گونه هایی دریایی بزرگ تر در آن زندگی می کنند. در این میان اسفنج ها و مرجان های زیادی هم در زیر آب وجود دارند.

سایت Cabrits National Marine Park

پارک ملی دریایی کابریتس، در نوک شمالی جزیره، یکی دیگر از مکان‌های عالی برای غواصی در دومینیکا است. صخره‌های آنجا فوق‌العاده سالم هستند و در این ناحیه تعداد زیادی اسفنج‌های رنگارنگ و فوق العاده زیبا به چشم می خورند.

نکته مثبت درباره این محل غواصی در پارک ملی مارنی Cabrits این است که که فقط 5 دقیقه با قایق از ساحل فاصله دارد، بنابراین بدون مشکل می توانید به راحتی در این جا غواصی کنید.

شرایط غواصی در دومینیکا

دومینیکا یکی از بهترین مکان ها برای غواصی در کارائیب است که شرایط غواصی بسیار خوبی دارد.

این جزیره گرم است، بنابراین می توانید دمای آب را بین 26 تا 28 درجه سانتیگراد (78-82 درجه فارنهایت) انتظار داشته باشید. همین طور به خاطر شفاف بودن آب ها شما دید خوبی در حین غواصی دارید و می توانید انتظار داشته باشید که تا اعماق بین 60 تا 100 فوت (18-30 متر) را ببینید.

آب در دومینیکا در سمت دریای کارائیب بسیار آرام است، بنابراین جریان آب آرام به شرایط عالی غواصی کمک می کند. در سایت‌های غواصی، آموزش برای سطح مبتدی و پیشرفته‌ وجود دارد، بنابراین این جزیره بهترین مکان برای غواصی محسوب می شود.

اپراتورهای غواصی در دومینیکا

چندین اپراتور غواصی در سراسر جزیره وجود دارند، اما یکی از بهترین آنها Dive Dominica است. یکی از کسانی که به این مکان مراجعه کرده است، در تجربیات خود نوشته است که:

“من به محض اینکه به دفتر Dive Dominica رسیدم، احساس کردم که توسط کارکنان مهربان مورد استقبال قرار گرفتم. آنها به سرعت فرم ها را سازماندهی کردند و من را با وسایل غواصی آماده کردند.”

 شما می‌توانید وسایل غواصی را همراه خود بیاورید، اما Dive Dominica یک فروشگاه غواصی کاملاً مجهز با تجهیزات و کیفیت عالی وجود دارد.

بهترین زمان برای غواصی در دومینیکا

شرایط غواصی در دومینیکا به طور کلی در تمام طول سال مطلوب است، اما در نوامبر تا آوریل در بهترین وضعیت خود قرار دارد. این زمان مصادف با فصل پربازدید در دومینیکا است، اگرچه گردشگران بسیار کمتری نسبت به سایر جزایر کارائیب در این جزیره خواهید یافت.

متأسفانه دومینیکا در بعضی از روزهای سال در برابر طوفان های استوایی آسیب پذیر است. در حین سفر در دومینیکا، بدون شک در مورد طوفان ماریا خواهید شنید که در سال 2017 این جزیره را ویران کرد و 90 درصد ساختمان ها را تخریب کرد.

موجودات دریایی در دومینیکا

دو نفر در حال غواصی در دومینیکا

جز نهنگ و دلفین موجودات دریایی چندان بزرگی در این آب ها زندگی نمی کنند. با این حال همان طور که پیش تر هم به این موضوع اشاره کردیم در این آب ها می توانید لاک پشت های دریایی، اسب‌های دریایی، قورباغه‌ها، گورناردها و مارهای دریایی و همین طور خرچنگ ها را مشاهده کنید. در این جزیره شیرماهی های زیادی را خواهید دید که از گونه های مهاجم محسوب می شوند. شکار و خوردن شیرماهی بخشی عادی از زندگی در دومینیکا است، بنابراین وقتی اینجا هستید، حتما برخی از آنها را امتحان کنید، زیرا بسیار خوشمزه هستند.

آیا دومینیکا غواصی خوبی دارد؟

بله، دومینیکا به خاطر فرصت‌های استثنایی غواصی خود مشهور است و یکی از بهترین مقاصد غواصی در کارائیب محسوب می‌شود. توپوگرافی آتشفشانی منحصر به فرد جزیره، صخره های بکر و حیات دریایی فراوان، بهشت غواصی را برای مبتدیان و غواصان با تجربه ایجاد می کند.

آب های اطراف دومینیکا مملو از حیات دریایی متنوع است و شامل ماهی های رنگارنگ استوایی، اسب های دریایی، قورباغه ماهی، باراکودا، لاک پشت های دریایی و می شود. فعالیت‌های آتشفشانی جزیره همچنین به ایجاد تشکل‌های جذاب زیر آب، مانند قله‌های غوطه‌ور و دریچه‌های حبابی مانند آنچه در صخره‌های شامپاین یافت می‌شود، کمک می‌کند. مکان‌های غواصی نسبتاً دست نخورده، تجربه غواصی را دلپذیرتر می کند و حس آرامش و فرصتی برای کشف مناظر بکر زیر آب را ارائه می‌دهد.

غواصی رایگان در دومینیکا

دومینیکا یکی از بهترین مکان های جهان برای غواصی آزاد است و ترکیبی از شرایط ایده آل دارد که شامل عمق نزدیک به ساحل و آب های گرم را برای شما فراهم می کند، در نتیجه نیازی به کرایه قایق ندارید.

تماشای نهنگ ها در دومینیکا

فردی در حال غواصی با نهنگ

دومینیکا همچنین به عنوان یکی از بهترین مکان ها برای تماشای نهنگ در کارائیب شناخته می شود. آبهای اطراف دومینیکا دارای جمعیت سالمی از نهنگ های محلی یا مهاجر هستند.

یکی از جالب ترین صحنه هایی که می توان در این جزیره تماشا کرد، نهنگ های اسپرم آن است. اگر می خواهید حتما این موجودات را تماشا کنید، باید برنامه ریزی مناسب برای زمان سفر به این جزیره داشته باشید.

ساحل دومینیکا

بهترین تفریحات دومینیکا

دومینیکا بهشتی برای آن دست از افراد ماجراجویی به حساب می آید که عاشق تجربه مکان ها و چیزهای جدید هستند. به همین دلیل در این مطلب لیستی از بهترین تفریحات دومینیکا را برای شما آماده کرده ایم، پس با آسان سفر همراه باشید. همین طور برای اطلاع از هزینه اخذ پاسپورت دومینیکا کلیک کنید.

رودخانه هند (Indian River)

رودخانه هند

درست در بالای ساحل پورتسموث در شمال دومینیکا، رودخانه هند قرار گرفته است که یک رودخانه آب شور است و از تالاب های ساحلی عبور می کند. این رود، مکان محبوبی برای ماجراجویی با قایق های پارویی است و همچنین بهترین محل برای دیدن گیاهان و جانوران تالاب، از باراکودا تا درختان بوا مانگ است.

بزرگ ترین جاذبه رودخانه هند، جنگل های حرای آن است که علاقمندان به فیلم دزدان دریایی می توانند صحنه ای از فیلم را به یاد آورند که در این جنگل ها فیلم برداری شده است. قایق‌سواری آرام در بالا و پایین رودخانه یکی از محبوب‌ترین فعالیت‌ها در منطقه پورتسموث است و بسیاری از تورهای جزیره‌ای تمام روز گشت‌های ساحل،ی شامل سفر به این منطقه مردابی و برخی نیز شامل تور پیاده‌روی در جنگل هستند.

چیزهایی که قبل از رفتن باید بدانید:

  • رودخانه هند زیستگاه پرندگان زیادی است، پس از آسیب زدن به این رودخانه بپرهیزید.
  • ورود قایق های موتوری به رودخانه ممنوع است.
  • به یاد داشته باشید که قبل از اینکه به سفر با قایق بروید، اسپری برای حشرات تهیه کنید.

بهترین زمان برای بازدید از این رودخانه:

بهترین زمان برای قایق سواری در امتداد رودخانه هند در فصل خشک سال است که از نوامبر تا می ادامه دارد. از تابستان و اوایل پاییز که احتمال وقوع طوفان و باران های سیل آسا وجود دارد، از قایق سواری خودداری کنید. توجه داشته باشید که پشه ها در سحر و غروب بیشترین فعالیت خود را دارند.

تنگه تیتو (Titou Gorge)

تنگه تیتو

این تنگه که به گلوی کوچک معروف است، یک نقطه عالی برای شنا محسوب می شود و توسط غارهای طبیعی گدازه های آتشفشانی مذاب احاطه شده است. شما می توانید در داخل تنگه شنا کنید که در میان صخره های بزرگ قرار دارد. این مکان فقط سی دقیقه از پایتخت دومینیکا یعنی روسو فاصله دارد.

یک رانندگی کوتاه اما هیجان انگیز در میان جنگل بارانی شما را به تنگه تیتو می رساند. بهتر است تا در اینجا زمانی را برای گردش و شنا کردن اختصاص دهید و سپس در یک تور نیم روزه با راهنما، از آبشار میدلهام، بلندترین آبشار در شرق کارائیب دیدن کنید. تورهای تمام روز در این ناحیه شامل بازدید از پارک ملی Morne Trois Pitons، دره بیابانی، تنگه تیتو و دریاچه جوشان می شوند. اگر وقت بیشتری دارید و در دره نوردی با تجربه هستید، از آبشار ترافالگار دیدن کنید.

چیزهایی که قبل از رفتن باید بدانید:

  • تنگه تیتو یک مقصد ایده آل برای دوستداران طبیعت، علاقه مندان به ماجراجویی و شناگران است.
  • لوازم شنا، حوله و کرم ضد آفتاب به همراه داشته باشید.
  • شناگران مبتدی نیاز به یک راهنما برای شنا کردن در این مکان دارند.
  • همه شناگران باید از کمربندهای بادی استفاده کنند.
  • مراقب باشید که پس از باران های شدید، ممکن است سیل رخ دهد.

آبشار ترافالگار (Trafalgar Falls)

آبشار ترافالگار

آبشارهای دوقلوی ترافالگار جاذبه‌ای در پارک ملی مورن ترویس پیتونز، یک ناحیه بکر و وسیع  است که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این آبشار که توسط پوشش گیاهی انبوه جنگل های بارانی احاطه شده است، در استخرهای زیر خود فرو می ریزد و فرصتی برای شنا کردن و خنک شدن از شر رطوبت فراهم می کند.

دسترسی به آبشار نسبتا آسان است، اگرچه سنگ های لغزنده ای در طول مسیر وجود دارند که باید احتیاط لازم را داشته باشید. یک سکوی تماشا در این آبشار برای بازدیدکنندگان فراهم شده است. گردشگران می توانند در آبشارکوچک تر شنا کنند و سپس برای یک حمام آبگرم طبیعی به دنبال چشمه های آب گرم بروند.

آبشار بلندتر سمت راست «آبشار پدر» نام دارد و آبشار کوتاه‌تر و نیرومندتر «آبشار مادر» نامیده می‌شود. تورهای نیم روزه شامل بازدید از باغ گیاه شناسی است که شامل درختان 100 ساله سیسرو و طوطی های ژاکو می شود و هچنین شما را به گردش در پارک ملی مورن ترویس پیتونز، استخر زمرد و غارهای این ناحیه می برند.

قلعه فورت شرلی (Fort Shirley)

قلعه فورت شرلی

این پادگان که در ابتدا توسط بریتانیا برای دفاع در برابر نیروهای مهاجم مانند فرانسوی ها و هلندی ها ساخته شد، بعدا متروک شد و سپس در سال 1989 آن را بازسازی کردند. امروزه، بازدیدکنندگان می توانند در چمن های سرسبز آن پیاده روی کنند و مناظر پانورامای بندر را از بالای دیوارهای قلعه تماشا کنند و هم زمان به سخنان راهنما که درباره تاریخ دریای کارائیب و ریشه های استعماری آن توضیح می دهد، گوش دهند.

استخر زمرد (Emerald Pool)

استخر زمرد

در داخل غاری آرام در جنگل های بارانی انبوه دومینیکا و در پارک ملی مورن، آبشاری با وجود دارد که به داخل استخری زیبا و زمردی رنگ می ریزد. پس از یک پیاده روی طولانی در جنگل، می توانید اینجا به استراحت بپردازید.

برای اینکه بتوانید همچنان در روزهای شلوغ سال از این استخر بازدید کنید بهتر است تا از قبل بلیط ورودی آن را تهیه کنید. برای رسیدن به این مسیر از میان درختان باشکوه و پوشش گیاهی سرسبز عبور خواهید کرد. بیشتر تورهای این ناحیه همزمان از آبشار ترافالگار هم بازدید می کنند، شما می توانید برای شنا به سمت آبشار کوچکتر بروید یا چشمه های آب گرم را در این نواحی پیدا کنید.

چیزهایی که قبل از رفتن باید بدانید:

  • استخر زمرد مکانی عالی برای دوستداران طبیعت و ماجراجویان است.
  • یک نقشه در مرکز اطلاعات نزدیک ورودی پارک بگیرید.
  • اگر می خواهید برای شنا بروید، لباس شنا و حوله همراه داشته باشید.
  • صعود به سکوی دید اندکی دشوار است، زیرا مسیر به صورت شیب دار است.

ساحل مرو (Mero Beach)

ساحل مرو

ساحل مرو به دلیل آب‌های دلپذیر و نزدیکی به روسو، در میان بازدیدکنندگان و ساکنان محبوبیت زیادی دارد، اگر قصد شنا دارید، این ساحل مکانی عالی به شمار می رود. آب‌های اینجا به طور کلی آرام و گرم هستند و اگر می‌خواهید یک روز را در اینجا بگذرانید، رستوران‌های زیادی وجود دارد.

مرو یکی از معدود سواحل شنی جزیره ای است که بیشتر به خاطر جاذبه های داخلی اش شناخته شده است.. همچنین یکی از معدود سواحل توسعه یافته در جزیره است که دارای امکاناتی مانند رستوران، حمام و دوش می شود. بسیاری از تورهای نیمه روز و تمام روز شامل توقف در ساحل مرو می شوند و اغلب اوقات برنامه تور با بازدید از ساحل به همراه ماجراجویی در داخل دومینیکا برای دیدن چشمه های آب گرم و آبشارها ترکیب می شود.

چیزهایی که قبل از رفتن باید بدانید:

  • رختکن در ساحل وجود دارد، بنابراین نیازی نیست که مایو خود را زیر لباس خود بپوشید.
  • شن‌های ساحل سیاه است و می‌تواند داغ شود و مناطق صخره‌ای در آب وجود دارد، به همین دلیل همراه داشتن کفش های شنا ضروری است.
  • برای محافظت از پوست خود حتما از کرم ضد آفتاب مناسب در ساحل استفاده کنید.

پارک Wacky Rollers Adventure Park

در این پارک سرگرمی های زیادی می توان انجام داد و مخصوص خانواده ها است. شما می توانید در این مکان به راحتی به بندر دومینیکا دسترسی داشته باشید. تفریحات این ناحیه شامل زیب لایپ برفراز رودخانه ها، گذر از میان مسیر های جنگلی، راه رفتن روی طناب و قایق سواری در رودخانه ها می شود.

چیزهایی که قبل از رفتن باید بدانید:

این پارک یک جاذبه ایده آل برای جویندگان هیجان و خانواده ها است.

  • جریان های رودخانه می توانند بسیار قوی شوند، بنابراین بهتر است توانایی شنای مناسبی داشته باشید.
  • تهیه کلاه ایمنی و جلیقه نجات و همچنین کتهای بارانی در صورتی که می خواهید خشک بمانید، ضروری است.
  • لباس شنا، کرم ضد آفتاب و حوله به همراه داشته باشید و کفش‌های پیاده‌روی بپوشید.
  • کسانی که مشکلات قلبی دارند، بازدیدکنندگان باردار و افراد ناتوان نباید در تفریحات هیجان انگیز شرکت کنند.
  • برای کودکان زیر شش سال یک پارک ویژه در نظر گرفته شده است.
  • هیچ کمدی برای وسایل شخصی وجود ندارد، بنابراین حداقل وسایل را به همراه داشته باشید.

تور و بلیط دریاچه آب شیرین

دریاچه آب شیرین با نام مستعار Warmae Letang در پارک ملی Morne Trois Pitons قرار دارد و بزرگترین دریاچه جزیره است. این دریاچه، سرچشمه رودخانه Roseau است و اگر می خواهید مرغ مگس خوار Carib را در زیستگاه طبیعی خود ببینید، مکان محبوبی برای بازدید است.

تور و بلیط روستای لاودات (Laudat)

روستای لاودات در داخل شهر روسو، یکی از مناطقی است که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است و یکی از جاذبه های اصلی دومینیکا است. Laudat تنها 25 دقیقه با ماشین از روسو فاصله دارد، بنابراین اکثر مردم در اینجا اقامت نمی کنند، اگرچه چند گزینه اقامتی برای کسانی که می خواهند شب را در این مکان بگذرانند، وجود دارد.

تورها و بلیط پارک ملی Cabrits

پارک کاربتیس

پارک مورد نظر در منتهی الیه شمالی دومینیکا، در شمال خلیج داگلاس و در جنوب شهر جذاب پورتسموث قرار دارد. پارک ملی کابریتس، منطقه ای به وسعت 1313 جریب (531 هکتار) از جنگل های استوایی بکر، تالاب ها و صخره های مرجانی است که مکانی عالی برای گردش به شمار می رود.

چشمه های آب گرم موجی Wotten

با یک رانندگی کوتاه از شهر روسو، به شهر کوچک Wotten Waven خواهید رسید و مسافران می توانند از استخرهای چشمه‌های آب گرم متعدد استفاده کنند. حمام‌های اینجا از آب‌های غنی از گوگرد تغذیه می‌شوند که توسط Wotten Waven Caldera، یکی از 9 آتشفشان فعال جزیره، گرم شده‌اند.

چشمه‌های آب گرم متعدد در Wotten Waven جاذبه اصلی آن هستند، و مسافران زیادی به اینجا می‌آیند تا در آب‌های غنی از مواد معدنی در نقاط داغی مانند آبگرم تیا، Ti Kwen Glo Cho و حمام‌های Bongo غوطه‌ور شوند. تورهای روزانه با راهنما در جزیره اغلب شامل بازدید از Wotten Waven و سایر نقاط دیدنی، از جمله ساحل Mero، تنگه Ti Tou، و آبشارهای مختلف می شوند.

چیزهایی که قبل از رفتن باید بدانید:

  • لباس شنا و حوله خود را همراه داشته باشید.
  • حمام‌های اینجا سایه‌های قهوه‌ای و سبز دارند، اما دلیلی برای ترس وجود ندارد زیرا چشمه های آب گرم به دلیل وجود باکتری های گرمادوست بی ضرر رنگ های مختلفی دارند.
  • چشمه های آب گرم Wotten Waven مناسب ویلچر نیستند.

بندر کروز روسو (Roseau Cruise Port)

بندر کروز روسو

روسو به عنوان پایتخت دومینیکا، مهم ترین بندر ورودی جزیره است که کشتی های کروز هم در این شهر لنگر می اندازند. شهر ناحیه ای مناسب برای پیدا کردن رستوران های مختلف، گشت و گذار و رفتن به سایر بخش های دیدنی دومینیکا است.

شهر روسو، دروازه دومینیکا برای مسافران کروز است و اپراتورهای تور معمولا مسافران را از بندر سوار می کنند. سفرهای ساحلی محبوب ترین و بی دردسرترین راه برای تجربه جزیره است و شامل خدمات راهنما و حمل و نقل می شود. گزینه‌های پرطرفدار شامل سفر به دریاچه جوشان، آبشارهای دوقلو در آبشار ترافالگار، غواصی، دره نوردی،و تورهای قایق تماشای نهنگ‌ها و دلفین ها می شود.

چیزهایی که قبل از رفتن باید بدانید:

  • امکانات موجود در بندر کروز شامل فروشگاه ها و کافه ها است. تاکسی های کرایه ای نیز پیدا خواهید کرد.
  • بسیاری از جاذبه های دومینیکا مبتنی بر طبیعت هستند و ممکن است برای افراد دارای تحرک محدود مناسب نباشند.
  • بسیاری از تورهای دومینیکا بر روی فضای باز متمرکز هستند، بنابراین از کرم های ضد آفتاب و کفش‌های راحتی استفاده کنید.
  • تور خود را از قبل رزرو کنید، به خصوص اگر فعالیتی که می خواهید انجام دهید به تجهیزات خاصی نیاز دارد آن را از قبل آماده کنید.